به گزارش پایگاه خبری آهننیوز، از جمله محصولات بسیار مهم فولادی که نقش عمدهای در توسعه زیرساختها و برآورده کردن نیازهای کشور ایفا میکند فولاد ساختمانی است که البته بخش قابل توجهی از تولید فولاد کشور را نیز به خود اختصاص داده است.
بررسیها نشان میدهد که در حدود ۱۱ درصد از نرخ تمامشده ساخت ساختمان را فولاد دارد. با در نظر گرفتن نرخ زمین، این مقدار به ۵.۵ درصد کاهش مییابد و با در نظر گرفتن نرخ فروش مسکن این رقم به ۲.۵ درصد کاهش مییابد.
طبق آماری که مرکز آمار منتشر کرده است بهای متوسط مسکن در تهران در سال ۱۴۰۱ برابر ۳۶ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان برآورد شده است. در هر متر مربع ساختمان ۵۰ کیلوگرم فولاد به کار برده میشود و قیمت میلگرد نیز به طور متوسط ۱۸ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم میباشد. این در شرایطیست که در سال ۱۳۹۹ متوسط قیمت هر مترمربع ساختمان ۲۶ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان و متوسط قیمت میلگرد نیز برابر ۱۰ هزار تومان بود.
این به معنای آن است که در سال ۱۴۰۱ سهم قیمت فولاد در ساخت و ساز نسبت به سالهای گذشته افزایش یافته است.
در حال حاضر کشور برای رسیدن به تولید ۵۵ میلیون تن فولاد تا سال ۱۴۰۴ در تلاش است اما قطعاً موانعی برای رسیدن به هدف موجود دارد که یکی از مهمترین آنها بحث مواد اولیه به ویژه سنگ آهن است. نیاز سنگ آهن ایران در سال ۱۴۰۱ برابر با ۱۴۹.۱۵ میلیون تن میباشد و ظرفیت تولید سنگ آهن کشور نیز ۱۳۵ میلیون تن است. در سال ۱۴۰۴ برای تحقق طرح جامع فولاد به ۱۶۲ میلیون تن سنگ آهن نیاز خواهد بود و موازنه نیاز و ظرفیت کشور به سنگ آهن به منفی ۲۷ میلیون تن در آن سال خواهد رسید.
ما در حال حاضر نیاز به سنگ آهن بیشتری داریم و تامین این میزان سنگ آهن مستلزم انجام فعالیتهای اکتشافی و سرمایهگذاری بیشتر در این حوزه است.
البته در حوزه اکتشاف و بهرهبرداری به دو مساله باید توجه داشت. یکی استفاده از حداکثر ظرفیت معادن موجود است و دیگری تلاش برای کشف و استخراج از منابع جدید میباشد. در بهترین حالت اگر ما از تمام ظرفیت معادن موجود استفاده کنیم تنها تا ۱۴ سال بعد از افق ۱۴۰۴ ذخیره سنگ آهن خواهیم داشت که به منظور تداوم برنامه تولید فولاد در کشور ضروریست تا مطالعات اکتشافی برای شناسایی ذخایر جدید صورت گیرد.
از دیگر چالشهایی که طرح جامع فولاد کشور با آن روبرو میباشد توسعه زیرساختهای کشور از جمله توسعه خطوط ریلیست. چرا که برای تولید ۵۵ میلیون تن فولاد فولاد باید حجم بسیار زیادی سنگ آهن از معادن انتقال داده شود که نیازمند توسعه خطوط ریلیست. در حال حاضر زیرساختهای ریلی کشور توانایی برطرف کردن این حجم از محموله را ندارد.
یکی دیگر از مواردی که لازم است به آن توجه شود بحث بحران انرژی و موضوع کمآبی در کشور است. در سالهای اخیر به دلیل عدمسرمایهگذاری در حوزه تولید انرژی و گسترش شبکه تولید برق متناسب با توسعه صنعت و نیازهای کشور با چالشهای جدی در تامین برق صنایع از جمله صنایع فولاد روبهرو بودهایم که اوج آن را در خاموشیهای سال گذشته میتوان مشاهده کرد. از طرف دیگر صنعت فولاد کشور به عنوان یک صنعت آب بر لازم است تا در جهت تامین منابع آبی خود چارهای اندیشه کند. به خصوص برای کارخانههایی که در مناطق مرکزی ایران و به دور از منابع دائمی آب بنا شدهاند. در این شرایط سرمایهگذاری برای بهبود فناوریهای تولید فولاد نوین از اولویت بسیار بالاتر نسبت به گذشته برخوردار خواهد بود.
پایان پیام/ ف
نظر شما