به گزارش پایگاه خبری آهن‌نیوز، سهم هزینه حمل‌ونقل در نرخ تمام‌شده تولید، بسته به صنایع گوناگون و ارزش محصولات تولیدشده متفاوت است.
اثرگذاری روند رو به رشد نرخ به‌ویژه در حمل محصولات معدنی همچون سنگ‌آهن، کنسانتره، گندله و... و همچنین در جابه‌جایی محصولاتی حجیم با قیمت پایین مانند سیمان، به‌شدت محسوس است.
در این رابطه علی‌محمد زمانی، فعال صنعت فولاد گفت: حمل‌ونقل یکی از فاکتورهای اثرگذار بر تولید و توسعه فولاد است. اغلب واحدهای ذوب در مناطق مرکزی و جنوبی واقع شده‌اند، در حالی که کارخانه‌های نورد در سطح کشور پراکنده هستند؛ بنابراین تامین شمش به‌عنوان ماده اولیه تولید در واحدهای نوردی، مستلزم جابه‌جایی قابل‌توجهی از بار در سطح کشور است.
در چنین شرایطی، ضعف در ساختار حمل‌ونقل بر عملکرد واحدهای فولادی تاثیر منفی می‌گذارد و حتی به‌عنوان یکی از موانع توسعه عمل خواهد کرد. البته حمل ریلی گزینه مناسب‌تری برای انتقال بار به‌ویژه در زنجیره فولاد است. چنانچه حمل‌ونقل ریلی کشور توسعه‌یافته بود، بخش قابل‌توجهی از این چالش‌ها برطرف می‌شد.
در حال حاضر بار اصلی جابه‌جایی محصولات در زنجیره فولاد بر دوش جاده است، در حالی که در حوزه حمل‌ونقل جاده‌ای با چالش‌هایی روبه‌رو هستیم؛ در درجه نخست آنکه شرایط نابسامانی بر روند تعیین نرخ کرایه حمل‌ونقل در کشور، حاکم است.
چندی پیش مصوب شد کرایه حمل محصولات براساس قاعده تن‌برکیلومتر تعیین شود اما این قاعده اجرایی نمی‌شود و همچنان نرخ کرایه حمل محصولات به‌صورت استانی و ازسوی ادارات کل راه و شهرسازی استان‌ها تعیین می‌شود. در چنین شرایطی، شاهد تفاوت میان نرخ‌های تعیین‌شده از سوی استان‌های گوناگون هستیم؛ به این معنی که بهای حمل یک کالا از یک استان مبدا به مقصد با هزینه جابه‌جایی همان محصول در مسیر برعکس تفاوت دارد.
در چنین شرایطی می‌توان این‌طور ادعا کرد که نبود چارچوب و قوانین یکی از مهم‌ترین چالش‌های حاکم بر ناوگان حمل‌ونقل کشور به‌شمار می‌رود. براساس آنچه گفته شد از مسئولان وزارت راه‌وشهرسازی و معاونت حمل‌ونقل راهداری انتظار می‌رود ضمن بازنگری در شرایط، زمینه یکسان‌سازی نرخ حمل‌ونقل و ضابطه‌مند شدن آن را فراهم کنند.
پایان پیام/ ف
نظر شما