به گزارش پایگاه خبری آهن‌نیوز، تقی نبئی، کارشناس و فعال معدنی در رابطه با محتوا و شکل برگزاری مزایده‌های معدنی تا اینجای کار ارزیابی کرد: مزایده‌های واگذاری معادن در حال حاضر به همان شیوه‌ای برگزار می‌شود که در چند سال گذشته هم رایج بوده است؛ اما باید گفت این شیوه با مشکلات فراوانی روبه‌رو است. یکی از اشکالات عمده این شیوه است که اطلاعاتی که درباره این پهنه‌ها در اختیار متقاضیان قرار می‌گیرد، بسیار کم‌عمق، ناقص و عملا بی‌فایده است و شاید باعث سردرگمی سرمایه‌گذاران و متقاضیان شود؛ به این ترتیب کسانی که قصد دارند در مزایده‌ای شرکت کنند، به‌درستی نمی‌دانند کدامیک از این محدوده‌ها شرایط و ویژگی‌های لازم را دارد و آنها را به هدفی که مد نظرشان است، می‌رساند. پس باید گفت ضعف اطلاعاتی پررنگ‌ترین مشکل در شیوه رایج برگزاری مزایده‌ها است. علاوه بر این انتقاداتی هم به شیوه برگزاری و قوانین و مقررات آن وارد است. مثلا اینکه بیشتر معادن ارائه‌شده در این مزایده‌ها چندین بار است که عرضه شده‌اند. شاید بتوان گفت بیش از ۴ هزار معدن از ۵ هزار معدن آماده واگذاری، پیش از این هم به مزایده‌ها گذاشته شده بود که متقاضی نداشته است.
۸۵ درصد بدون‌مشتری
به‌نظر من در این دوره، باتوجه به اینکه مزایده‌ها در فاصله زمانی کوتاه و پشت سر هم برگزار می‌شود، سرمایه‌گذاران فرصت کافی در اختیار ندارند که در مزایده‌های چند استان شرکت کنند؛ بنابراین تصور می‌کنم شاید کمیت واگذاری‌ها بیش از ۱۵ درصد نباشد و حدود ۸۵ درصد پهنه‌ها بدون متقاضی باقی بماند.
در پاسخ به اینکه چقدر احتمال دارد این معادن بتوانند وارد عرصه تولید شوند باید گفت از آنجایی که زیرساخت‌های لازم برای فعالیت معدنی در حداقل‌ترین حالت ممکن فراهم است و در بسیاری از مناطق هیچ‌گونه زیرساختی وجود ندارد، به تولید رسیدن این معادن بسیار سخت است. البته با عنایت به اینکه اخیرا وزارت صمت دستورالعمل‌های اهلیت‌سنجی را تا حدودی به‌روز کرده و متقاضیانی که توانایی بیشتری دارند را در مزایده‌ها شرکت می‌دهد، ممکن است برندگان مزایده راحت‌تر بتوانند از پس مشکلات برآیند و تعداد بیشتری از معادن به مرحله تولید برسند اما شاید باز هم از ۵ یا ۶ درصد معادن واگذار شده فراتر نروند. علت این مسئله این است که بعضی از زیرساخت‌های لازم معارضانی دارد. به‌عنوان مثال شاید برخی از متقاضیانی که برنده مزایده می‌شوند، بتوانند جاده موردنیاز خود را احداث کنند، اما گاهی همکاری لازم ازسوی دستگاه‌هایی که باید مجوز جاده‌سازی را صادر کنند، انجام نمی‌شود. یا مردم محلی اجازه این کار را نمی‌دهند، زیرا ممکن است با جاده‌سازی اراضی کشاورزی و مرتعی صدمه ببینند.
راهی برای بهبود عملکرد
به‌نظر من فاصله زمانی میان انتشار آگهی تا آخرین مهلت ارائه درخواست، باید بیشتر شود (حداقل به ۲ یا ۳ ماه افزایش پیدا کند) زیرا پهنه‌ها بسیار زیاد هستند و متقاضی باید فرصت داشته باشد تا با تحقیق و مطالعه بیشتر برای شرکت در مزایده اعلام آمادگی کند. از طرف دیگر وزارتخانه می‌تواند در فرصت موجود اطلاعات خود را تکمیل کند و در اختیار متقاضیان قرار دهد.
نکته دیگر این است که بهتر بود مزایده همه استان‌ها در یک بازه زمانی کوتاه پشت سر هم برگزار نشود. در حال حاضر محدوده‌های معدنی چند استان همجوار در بازه‌ای مثلا دوهفته‌ای به مزایده گذاشته می‌شوند و در این زمان کوتاه متقاصیان فرصت نمی‌کنند درباره این پهنه‌ها مطالعه کنند و با دقت دست به انتخاب بزنند. اگر این بازه زمانی و فاصله میان برگزاری مزایده در استان‌های همجوار افزایش پیدا کند، متقاضیان می‌توانند اطلاعات بیشتری از محدوده‌ها گردآوری کنند و در این صورت تعداد محدوده‌هایی که برنده خواهند داشت، بیشتر می‌شود.
پایان پیام/ف
نظر شما