به گزارش پایگاه خبری آهننیوز، طبق گزارش انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، در سال گذشته و سه ماهه نخست امسال در زنجیره فولاد بیش از ۱۰۰ میلیون تن مجوز برای تولید فولاد در کشور صادر شده است. این درحالی است که طبق نظرات کارشناسان این حجم از صدور مجوز با چارچوبهای تعیین شده در طرح جامع فولاد به عنوان یک سند بالادستی در توسعه صنعت فولاد کشور و زیرساختهای موجود کشور همخوانی ندارد.
حتی در این مورد بهرام سبحانی، رییس انجمن تولیدکنندگان فولاد کشور در آخرین سخنرانی خود در کنفرانس بینالمللی فولادسازی و ریختهگری بیان کرد: متاسفانه امروز ۱۰۰ میلیون تن مجوز تولید از سوی وزارت صمت صادر شده درحالیکه مشکلات ناشی از کمبود برق و گاز و غیره تحقق ۵۵ میلیون تن را نیز تحتالشعاع خود قرار داده است.
در جدیدترین سخنرانی عباس علیآبادی، وزیر صمت نیز به تعطیلی برخی کارخانههای فولادی در حال ساخت قبل از رسیدن به بهرهبرداری در مناطق مستعد آلودگی اشاره کرد که این سوال را به ذهن مخاطب متبادر میکند که چرا اصلا به چنین واحدی مجوز تاسیس داده شده است؟!
بهادر احرامیان، عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان فولادی ایران ضمن اشاره به اینکه به مقوله صدور مجوز در صنعت فولاد نباید نگاه سطحی داشت به خبرنگار آهننیوز گفت: اتفاقا صدور برخی مجوزها در کمک به توسعه صنعت فولاد و بهروزرسانی تکنولوژیها میتواند مفید باشد.
وی در ادامه افزود: همیشه در صنعت فولاد یک سری کارخانهها خیلی قبلتر با تکنولوژیهای قدیمی و سنتیتر تاسیس شدهاند که احداث واحدهای جدید با تکنولوژی بهتر و جدیدتر، هزینه تولید کمتر و سازگارتر با محیط زیست، میتواند جای انواع قدیمیتر را گرفته و کمک به احیا و توسعه صنعت فولاد کند. بنابراین باید از این صدور مجوزها در مسیر درست و با برنامه اصولی استفاده کرد.
بهادری با تایید این واقعیت که در حال حاضر در صنعت فولاد شاهد صدور مجوزهای تاسیس فولاد بیرویه هستیم، بیان کرد: در صنعت فولاد بسته به نوع کالای تولیدی، از یک تناژ مشخصی پایینتر صدور مجوز توجیه اقتصادی لازم را ندارد.
او به عنوان مثال مطرح کرد: مثلا در بخش تولید میلگرد چه در ایران و چه در دنیا اشل اقتصادی بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ هزار تن است. یا در بخش تولید ورق کلاف حداقل تولید یک واحد باید حدود دو میلیون تن آن هم به روش کوره بلند باشد تا صدور مجوز از توجیه اقتصادی برخوردار باشد. یا در مورد دیگر به طور کلی برای تولید پلیت (ورق صفحه) حدود ۵۰۰ هزار تن تولید در واحدهای کوچک و در حد یک میلیون تن در کارخانههای بزرگ، صدور مجوز میتواند منطقی باشد.
عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان فولادی ایران مطرح کرد: بنابراین صدور مجوز برای واحدهایی که پایینتر از این مقدار تولید دارند با توجه به زیرساختهای انرژی و هزینه تولید به صرفه نبوده و توجیه ندارد.
این فعال صنعت فولاد یکی از راهکارهای مهم در مدیریت بهینه صدور مجوزها را اطلاعرسانی دقیق و شفاف توسط وزارت صمت دانست و گفت: اطلاعرسانی در این که صدور مجوز بهرهبرداری در بخش فولاد در حال حاضر خیلی بیشتر از کشش و نیاز کشور خصوصاً در بخش مقاطع طویل است. این در حالی است که صنعت فولاد کشور حدود ۴۰ درصد کمتر از ظرفیت فعلی در بخش محصولات طویل فولادی کار میکند.
او در ادامه افزود: حداقل این اطلاع رسانی این است دولت به افرادی که به دنبال سرمایهگذاری در این بخش هستند جهت میدهد. بدین ترتیب که فرد با دید بازتر و با علم به اینکه این بخشِ صنعت، بخش پرچالش و پرریسک است، سرمایه خود را در بازارهای اقتصادی دیگر وارد کنند.
احرامیان معتقد است راه کنترل این مسئله در اینکه وزارتخانه مجوز ندهد نیست چراکه در صورت ممنوعیت صدور مجوز نیز مفسده و آسیبهای به مراتب بیشتری نسبت به شرایط فعلی وجود دارد و فقط قیمت مجوزها بالاتر میرود.
وی یکی از دلایل عدم اجرای برنامه توسعه فولاد مطابق با طرح جامع فولاد را فشارهای غیراقتصادی خاص و برخی قدرتهایی عنوان کرد که اصرار دارند برای برخی شوآفهای سیاسی خارج از طرح عمل کنند.
احرامیان در این باره گفت: مثلاً برخی ذینفعان برای اینکه در رزومه تبلیغی خود داشته باشد که یک صنعتی به استان خود وارد کرده اقدام به صدور مجوزهای خارج از اصول طرح جامع و علیرغم عدم تطابق این صنعت بازیرساخت و پتانسیل منطقه میکند.
انتهای خبر/ ف
نظر شما