به گزارش پایگاه خبری آهن‌نیوز به نقل از نبض بازار؛ امیرحسین کاوه عضو انجمن تولیدکنندگان لوله و پروفیل درباره برنامه تولید فولاد متاثر از خروج آمریکا از برجام اظهار کرد: مقرر بود در افق ۱۴۰۴ حدود ۵۵ میلیون تن فولاد در کشور تولید شود اما برخلاف آنکه در همه جای دنیا تولید فولاد کاهشی بوده اما در ایران تولید فولاد افزایش یافته است.
وی گفت: میزان تولید فولاد کشور ۲۸ تا ۳۰ میلیون تن و صادرات ما نیز یارانه‌ای است. چین حدود ۹۰۰ تا یک میلیارد تن تولید فولاد دارد اما صادرات آن به نسبت تولیدش اندک است و طبیعی است که به نسبت تولید فولادی که در کشور وجود دارد صادرات ما بالا است اما این صادرات در حقیقت به معنای آلودگی هوا برای ما و صادرات انرژی و نیروی انسانی ارزان است.
۸۰ درصد صادرات شمش فولادی است
عضو انجمن تولیدکنندگان لوله و پروفیل عنوان کرد: حدود ۸میلیون تن فولاد از کشور صادر می‌شود که بیشتر آن در حدود ۸۰ درصد شمش فولادی است. باید معادل ارزی که از صادرات فولاد کشور به دست می‌آید را صرف واردات محصولات فولادی با ارزش‌افزوده بالاتر کنیم بنابراین صادرات فولاد از کشور مزیتی برای ما محسوب نمی‌شود.
کمترین ارزش افزوده در تولیدات تولیدکنندگان فولاد در اصفهان
کاوه خاطرنشان کرد: ارزش صادراتی تولیدکنندگان فولاد اصفهان شامل ذوب آهن و فولاد مبارکه بسیار پائین و کمترین ارزش افزوده است.
عضو انجمن تولیدکنندگان لوله و پروفیل با بیان اینکه تولید فولاد جهان کاهش یافته اما در ایران طی ۵۰ سال گذشته تولید فولاد افزایشی بوده است، اظهار کرد: چشم‌اندازهای تولید نیز اهداف و هدفگذاری هستند و نمی‌توان عدم دستیابی به ۵۵ میلیون تن هدفگذاری شده را ناکامی برنامه دانست.
صادرات شمش و ورق فولادی مزیتی برای کشور نیست
کاوه عنوان کرد: کشور باید به سمت صادرات محصولات نهایی فولاد حرکت کند و صادرات شمش و ورق فولادی مزیتی برای کشور نیست و در شرایط انرژی ارزان،نیروی انسانی مناسب و آلودگی هوا و محیط زیست ناشی از تولید صادرات محصولات فولادی از کشور نه تنها مزیت نیست که خسران و زیان اقتصادی برای منابع کشوراست.
عضو انجمن تولیدکنندگان لوله و پروفیل گفت: شمش و ورق فولادی باید تبدیل به لوله و پروفیل و محصول نهایی شده و آنها صادر شوند به این دلیل که محصولات نهایی تحریم‌پذیر هم نیستند. اگر تنها شمش فولادی صادر شود به تدریج به جایی می‌رسیم که آهن اسفنجی وسنگ آهن صادر می‌شود.
وی اظهار کرد: ۶۰۰ محصول فولادی قابل تولید است که در صنایع مختلفی مانند پزشکی، بیمارستانی، ساختمانی، کارخانجات،منازل و غیره کاربرد دارد.
نبود مواد اولیه در دسترس علت عدم توسعه یافتگی صنایع پائین دستی در فولاد
کاوه تصریح کرد: یکی از مشکلات عدم توسعه صنایع پائین‌دستی در صنعت فولاد این است که مواد اولیه فولادی به راحتی در اختیار آنها نیست و گاهی گران‌تر از قیمت صادراتی در اختیار آنها قرار می‌گیرد.
وی گفت: صادرات مواد خام نیز ساده‌تر از محصول نهایی است و طبیعی است که باید بازار صادراتی نیز برای آنها ایجاد شود.
سه در هزار بودجه اتاق های بازرگانی باید صرف بازار صادراتی شود اما فعالیت چشمگیری در این زمینه نمی شود.
عضو انجمن تولیدکنندگان لوله و پروفیل خاطرنشان کرد:اتاق‌های بازرگانی بودجه‌های هنگفت در اختیار دارند یکی از وظایف آنها این است که به شرکت‌های کوچک بخش خصوصی کمک‌های مالی ارایه دهند تا در نمایشگاه‌های بین‌المللی شرکت کرده و بازار صادراتی به دست آورند اما این هدف نیز مغفول مانده است. بخش اعظم سه در هزار بودجه اتاق بازرگانی باید برای موضوع صادرات و بازاریابی محصولات نهایی هزینه شود اما فعالیت چشمگیری در این زمینه انجام نشده است.
وی بیان کرد: مطابق آمار انجمن فولاد در سال ۱۴۰۰ تولید فولاد ایران حدود ۲۳ درصد افزایش یافته و حدود ۸ میلیون تن رسیده است که شامل فولاد خام،آهن اسفنجی و اسلب و غیره است . افزایش صادرات اسلب به معنای کمبود در کارخانجات داخلی تولید ورق است. افزایش صادرات شمش نیز به این معنا است که کارخانجات میلگرد داخلی ما محصول نهایی نداشته باشند.
۳۵ درصد فولاد کشور صادر می شود
عضو انجمن تولیدکنندگان لوله و پروفیل تصریح کرد: به نسبت تولید ایران صادرکننده بزرگی در فولاد است. تقریبا ۳۵ درصد تولید در کشور ما در حال صادرات است. ارقام صادراتی فولاد ما اکنون صادرات خام محسوب می‌شود. تولیدکنندگان فولاد باید محصولات تولیدی را بیشتر در اختیار تولیدکنندگان داخلی قرار دهند تا قیمت این محصولات نهایی در صنایع کشور ما با نرخ‌های مناسب‌تری در اختیار مردم قرار می‌گیرد.
کاوه خاطرنشان کرد:اگر بخش نیروگاهی ما گاز کمتری مصرف کند موجب می‌شود تا بخش‌های فولادی گاز بیشتری در اختیار داشته باشند.
انتهای پیام/
نظر شما