سامانه جامع تجارت، تسهیل کننده یا بازدارنده؟

به گزارش پایگاه خبری آهن‌نیوز، روشن است که سیاست‌گذاری‌های بازارساز در بورس کالا از زمان اجرایی شدن سامانه جامع تجارت، بر این اساس تدوین شده که تا حد ممکن تقاضای سرمایه‌ای و به نوعی سطح موجودی انبارها در بازار داخلی را به حداقل رسانده تا فشار خروجی روی صادرات متمرکز باشد.
ابزارهای نیل به این هدف برای کاهش خروجی به بازار داخلی و به تبع تلاش برای افزایش صادرات؛ بورس کالا و سامانه جامع تجارت بوده و هستند.
بازارساز از یک سو ثبت فعالیت خرید و فروش همه فعالان زنجیره تامین فولاد کشور شامل کارخانجات تولیدی و فعالان رسته توزیعی را در سامانه جامع تجارت الزامی نموده است؛ از سوی دیگر طبق آخرین ابلاغیه در سامانه جامع تجارت؛ خرید فعالان این زنجیره از بورس کالا را منوط به خروجی ۷۰ درصدی نسبت به خریدهای پیشین نموده است! یعنی تنها اشخاصی مجاز به خرید از بورس کالا هستند که حداقل ۷۰ درصد از حجم خرید خود را فروخته باشند و فاکتور فروش آنها در سامانه مذکور ثبت شده باشد.
از یک سو (۱) اعمال محدودیت‌های حجم موجودی انبار (حداکثر ۳۰ درصد) در سامانه جامع تجارت؛ عملا فعالان داخلی را از داشتن سطح موجودی بیش از ۳۰ درصد منع می‌کند؛ از سوی دیگر (۲) نحوه قیمت‌گذاری محصولات در بورس کالا که بر اساس معاملات اعتباری و بالاتر از نرخ واقعی نقدی بازار انجام می‌شود؛ تقاضای نقدی را نسبت به ورود و خرید از بورس کالا بی‌میل نموده و عملاً قسمت زیادی از تقاضا را از بورس کالا حذف و به سمت بازار خارج از بورس کالا سوق می‌دهد.
کاملا مشهود است که مجموع این سیاست‌گذاری‌ها در جهت تلاش برای به حداقل رساندن تقاضای سرمایه‌ای داخلی صورت گرفته یا می‌گیرد و هدف به حداقل رساندن سطح انبارهای داخلی با محوریت تقویت صادرات بوده است.

پایان پیام/ ف