یحیی پالیزدار، مدیرعامل شرکت پشتیبانی و توسعه فناوری و نوآوری فولاد مبارکه با اشاره به موضوع تولید فولاد سبز و دستیابی به دانش روز، اظهار کرد: تولید فولاد سبز، حرکت کردن یا نکردن بهسمت کاهش انتشار گازهای گلخانهای، ۲ قسمت متفاوت از هم هستند؛ اول آنکه ما انتشار را کاهش دهیم و قسمت بعدی مربوط به گرفتن و استفاده کردن از CCUS است. در هر ۲ مورد، میتوان کارهای بسیار خوبی انجام داد. در حال حاضر اتفاق مهمی که در کشور رخ داده، آن است که جهتگیری آغاز شده است.
وی ادامه داد: مسئله مهم آن است که در کشور ما عموم تولید فولاد ما کوره قوس الکتریکی است که کمترین میزان انتشار دیاکسیدکربن است. اگر کوره بلند در دنیا ۱.۸ تا ۱.۹ تن کربن دیاکسید را بهازای یک تن تولید میکند، با این فرآیند حدود ۹۰۰ کیلوگرم دیاکسیدکربن منتشر میکنیم که کمتر از هدفگذاری ۲۰۵۰ است، یعنی اگر اقدامات درست انجام شود، کمابیش امروز روی این هدفگذاری قرار داریم.
وی تصریح کرد: اگر بتوانیم در فرآیند کوره قوس الکتریکی، میزان استفاده از برق تجدیدپذیر را افزایش دهیم، بهطورتقریبی در صنعت فولاد واحدهایی که براساس گاز فعالیت میکنند، چندان جای نگرانی ندارند.
مدیرعامل شرکت پشتیبانی و توسعه فناوری و نوآوری فولاد مبارکه اضافه کرد: در واقع، بخشی از این مسئله تامین انرژی تجدیدپذیر برای صنایع فولادی از ۲ منظر است؛ اول پایداری انرژی و دوم کاهش گازهای گلخانهای. بههرحال، امروز صنعت فولاد با چالش تامین انرژی مواجه است. تمام زنجیره ارزش فولاد تحت حسابرسی تولید گاز گلخانهای قرار میگیرد.
پالیزدار بیان کرد: البته بخشی از فولاد تولیدی در ایران بهوسیله کوره بلند است. سرمایهگذاری در دنیا روی ccus در فولادیها چندان انجام نشده است. شرکتهای فولادی را داریم که روی فناوری کربن کپچر سرمایهگذاری کردهاند، اما آنها را در نیروگاهها استفاده میکنند.
وی گفت: در حال حاضر، اجرای این طرح برای ما چندان اقتصادی نیست. ما باید در این زمینه جلو برویم و توسعه داشته باشیم، اما مسئله این است که اگر بخواهیم به خروجی سریع برای کاهش گازهای گلخانهای دست پیدا کنیم، بخشی از سرمایهگذاری را برای توسعه نیروگاه اختصاص و روی انرژیهای تجدیدپذیر انتقال دهیم.
پالیزدار همچنین اضافه کرد: این موضوع، هم به حفظ منابع پایدار کمک میکند و هم منجر به کاهش انتشار گازهای گلخانهای میشود.
وی در ادامه بااشاره به موانع موجود در مسیر فعالیتهای شرکتهای دانشبنیان اضافه کرد: اصلیترین موضوع، فرهنگسازی است. موضوع دیگر، استفاده نکردن از واژه حمایت است. شرکت دانشبنیان، شرکتی کسبوکاری است. ما ممکن است مداخلاتی انجام دهیم، مانند سرمایهگذاریهای خطرپذیر که تسهیلگری است، اما وقتی کلمه حمایت استفاده میشود، یعنی ما وابسته به دولت هستیم که بنده مخالف این موضوع هستم.
پالیزدار بیان کرد: ما درباره یک فعالیت گلخانهای حرف میزنیم و بهدنبال مداخله تاثیرپذیر هستیم تا اجازه دهیم بهصورت ارگانیک رشد کند.
وی بااشاره به همکاری با دیگر مجموعههای فولادی، اظهار کرد: وظیفه ما سرمایهگذاری خطرپذیر است که برای گروه مبارکه انجام میدهیم. امروز نیز همکاری ما با دیگر شرکتهای فولادی شکل گرفته است. این حرکت شروع شده و در مجموعههایی مثل گلگهر شکل گرفته است و میتوان به ادامه این مسیر امیدوار بود.
دستیابی به دانش روز دنیا، مستلزم همکاری با شرکتهای دانشبنیانی است که در بخش صنایع فولادی فعالیت دارند، اما همانطور که بیان شد، در کنار توان موجود در این مجموعهها، مدیران مجموعههای فولادی نیز باید با تغییر نگاه با دنیا همسو شده و از تغییرات جا نمانند. اگر این فرهنگسازی رخ ندهد، بدونشک قدرت رقابتی فولاد ایران در بازارهای جهانی نیز تحتتاثیر قرار میگیرد.
پایان پیام/ف
نظر شما