به گزارش پایگاه خبری آهن‌نیوز، سعید عسکرزاده دبیر انجمن سنگ آهن ایران، با اشاره به اینکه موضوع بحث قیمت‌ها، قیمت‌گذاری نیست بلکه تعیین قیمت پایه است و خودِ قیمت در رقابتی که در بورس اتفاق می افتد تعیین و کشف قیمت می‌شود، گفت: نکته مهم این مصوبه که در بحث شورای آهن و فولاد هم مطرح شده بود این است که باید استثنائاتی در این تعیین ضرائب در نظر گرفته شود که تأثیرگذارند، مثل بحث الزام به عرضه که چگونه باید اتفاق بیفتد که قرار است در جلسات بعدی مورد بررسی قرار گیرد. همچنین بحث راه افتادن رینگ صادراتی محصولات که دارای اهمیت زیادی است چون به هرحال بخش عمده‌ای از درآمدهای کل تولیدکنندگان زنجیره آهن و فولاد از بخش صادراتی این محصولات است و قاعدتاً صادرات می‌تواند خیلی کمک‌کننده باشد.
عسکرزاده در ادامه به تشریح توافق بر سر تعیین فرمول قیمتی اشاره کرد و گفت: اعداد و ارقام نهایی شده است اما اختلافی روی بحث درصد مورد نظر برای آهن‌اسفنجی کماکان وجود دارد و علت اینکه ابلاغ هم نشده همین است. عددی که اعلام شده پیشنهاد انجمن فولاد بوده و انجمن سنگ‌آهن هم مخالفتی با آن نداشته اما تعارض منافع در دو عدد وجود دارد. یکی تولیدکنندگان فولاد با روش تولید القایی و یکی هم تولیدکنندگان آهن اسفنجی است. اگر این عدد پایین باشد خب تولیدکنندگان آهن‌اسفنجی با آن موافقت ندارند و اگر عدد بالا باشد کوره‌های القایی اعلام می‌کنند که قیمت تمام‌شده این بخش به شکلی است که بسیار حساس به قیمت مواد اولیه است و بنابراین چنانچه قیمت آهن‌اسفنجی بالا باشد توان کار رقابتی را ندارند و این منجر به تعطیلی یا کم کردن ظرفیت تولید خواهد شد.
وی ادامه داد: این موارد، مسائلی است که هنوز ناتمام مانده و باید حل و فصل شود. مهمترین بحث هم به نظر من در بین اعضای انجمن تولیدکنندگان فولاد این است که این تعارض منافع حل شود و به یک نقطه بهینه برسد که هر دو بخش بتوانند در شرایط منطقی کار کنند. البته که بازار منتظر این بحث نمی‌ماند و الان اگر هر قیمتی تعیین شود بازار با سازو کار خود تغییر می‌دهد، مثلاً یکی از ضرائب پیشنهادی ۴۶ درصد قیمت میلگرد بوده که اگر با قیمت ارائه شده در بورس مقایسه شود مشاهده می‌شود که قیمت ارائه شده در بورس بعضاً به ۵۶ درصد قیمت میلگرد هم می‌رسد و این نشان‌دهنده این است که با توجه به گلوگاه بودن زنجیره تولید آهن اسفنجی در زنجیره آهن و فولاد طبیعی است که رقابت در آن بیشتر می‌شود و خیلی وابسته به عدد پایه نیست.
سعید عسکرزاده در رابطه با فلسفه انتخاب روش تعیین فرمول قیمت پایه به خبرنگار آهن‌نیوز گفت: قاعدتاً روش‌های مختلفی برای تعیین قیمت پایه وجود دارد اما یکی از مهمترین و مؤثرترین روش‌ها این است که یا باید از انتهای زنجیره شروع شود یا ابتدای زنجیره. اگر از ابتدای زنجیره شروع شود باید وضعیت قیمت تمام‌شده بررسی شود و بر فرض سنگ‌آهن که قابل استفاده و نرمال در واحدهای کنسانتره‌سازی است چه میزان خواهد بود که برای آن واحد کنسانتره‌سازی یک حداقل سودی که کارخانه بتواند ادامه حیات دهد را به عنوان قیمت پایه در نظر بگیرد و به همین شکل تا انتهای زنجیره ادامه پیدا کند.
وی در این رابطه افزود: اگر تعیین قیمت را از انتها در نظر بگیریم، قاعدتاً باید محصول نهایی را در نظر بگیریم و به سمت ابتدای زنجیره حرکت کنیم اما نکته‌ای که مطرح است این است که وقتی به ابتدا رسیدیم باید ببینیم آن واحد تولیدکننده ابتدایی با این حداقل سودهایی که در نظر گرفته و به قیمت پایه آن می‌رسیم آیا می‌تواند با این شرایط تولید کند یا خیر؟
عسکرزاده گفت: در مدل از پایین به بالا نقطه‌ای که باید در نهایت مورد بررسی قرار گیرد وضعیت بازار است یعنی آیا مجموعه مصرف‌کنندگان دچار فشار می‌شوند یا خیر و آنچه از بالا به پایین است نقطه بالادست‌ترین حلقه زنجیره است و اینکه آیا می‌تواند به صورت اقتصادی کار کند یا خیر؟
در فرمول حاضر که قیمت میلگرد به عنوان پایه تعیین ضرائب قیمتی قرار گرفته به این دلیل است که وقتی میلگرد به عنوان قیمت کشف شده در نظر گرفته شود قاعدتا از بالا به پایین زنجیره فولاد حرکت می‌شود تا به محصول کنسانتره برسد. در شرایط فعلی به نظر می‌رسد که بهتر است همین مدلی که الان تعریف شده را هم به صورت بلند مدت نبیبینم بلکه به صورت فرایندی در نظر گرفته شود که باتوجه به اتفاقاتی که در بازار رخ داده که الزاما این اتفاقات دائمی نیست و خیلی از این‌ها نتایج تصمیمات قبلی دولت یا ساختار حکمرانی زنجیره آهن و فولاد است، تغییر کند. مثلا موضوعاتی که در حال حاضر وجود دارد در بخشی از تولید مازاد است که در بخشی دیگر کمبود وجود دارد.
دبیر انجمن سنگ آهن ایران در رابطه با تاثیر مصوبات و دستورالعمل‌های جدید بر تعیین فرمول قیمتی از جمله مصوبه اخیر وزارت صمت مبنی بر آزاد شدن صادرات محصولات معدنی و فولادی برای عموم تصریح کرد: اگر شرایط تغییر کند همه چیز عوض می‌شود و این به عنوان حکم ثابتی که بخواهد چندین سال بر اساس همین عمل شود نیست و در همان جا هم قید شده که با توجه به اهمیت برخی مسائل باید شورا به صورت دوره‌ای بازبینی مجدد کند، بخش‌هایی را تعدیل کند و هدفی که باید به آن برسد را تعیین کند اما به نظرم بهترین حالت حالتی است که بازار برای تجارت آزاد، آزاد گذاشته شود.
پایان پیام/ ف
نظر شما