به گزارش پایگاه خبری آهن‌نیوز، فولاد را می‌توان از مهم‌ترین و حیاتی‌ترین کالاهای استراتژیک برای توسعه صنایع دانست که این اهمیت از دوران عصر آهن تمدن بشری تاکنون همچنان پابرجا بوده و گمان هم نمی‌رود تا چند قرن آینده از اهمیت آن کاسته شود.
حتی زمانی‌که بحث کاهش مصرف آهن در صنایع و معرفی آلیاژهای جدید مطرح می‌شود، باز هم آهن به عنوان یکی از پایه‌های مهم اغلب آن آلیاژها نقش خود را حفظ می‌کند. گرچه یکی از مهم‌ترین استراتژی‌های توسعه پایدار و چشم‌انداز آن مؤلفه «کاهش مصرف» است، اما این به معنای بی‌نیازی و قطع کامل مصرف نیست و با وجود تحقیقات بسیاری که تاکنون انجام شده، فعلا هیچ جایگزین مناسبی برای آن یافت نشده است. ایران یکی از کشورهای دارای زنجیره معادن و صنایع فولاد است که علاوه بر تامین نیاز داخلی کشور به این ماده حیاتی مهم، با ایفای نقش در تامین نیازهای جهانی به عنوان منابع ارزی نیز از آن بهره می‌جوید.
در این راستا، صادرات فولاد به بهانه تامین ارز، شاید در نگاه نخست، امری عادی و منطقی به نظر برسد، اما از منظر تفکر استراتژیک، اقدامی کوته‌بینانه و در طولانی‌مدت، برنامه‌ای در تضاد و تناقض مستقیم با منافع ملی و در تعارض با منافع نسل‌های آینده است؛ ۲۰% از کل حجم انرژی صنعت در تولید فولاد مصرف می‌شود و نیاز به ۸۵۰ هزار مگاوات ساعت برق و تولید ۶۵۰ هزار تن دی‌اکسید کربن به ازای استحصال و تولید هر یک‌میلیون تن فولاد صرفا با دیدگاهی مبتنی بر به دست آوردن مقداری ارز، هدر دادن منابع کشور است؛ کل درآمد ایران از محل صادرات آهن و فولاد در سال قبل رقمی معادل ۷ میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار بوده است که در مقایسه با آنچه از منافع استراتژیک که در حال از دست دادن هستیم، اصلا رقم توجیه‌کننده‌ای نیست. در حالی که می‌دانیم طولی نخواهد کشید که پس از چهار یا پنج دهه، نیازمند واردات آن از کشورهای خارجی خواهیم بود.
از طرفی بیش از ۳ میلیون و ۵۴۰ هزار تن از صادرات ایران در سال ۱۴۰۰ به چین بوده است که تقریباً هیچ سودی برای کشور ندارد. یعنی چین شمش را با قیمت پایین‌تر از بازار جهانی از ایران می‌خرد و محصولات فولادی تولید شده را به قیمت جهانی به بازارهای مختلف و (بعضاً از جمله به خود ایران) می‌فروشد. اگر قیمت گاز، برق، سنگ آهن و کارگر را با نرخ جهانی محاسبه کنیم، تولید شمش فولاد در کشور و صادرات آن به چین یک خوش خدمتی باور نکردنی به صنعت فولاد چین است!
انتهای پیام/
نظر شما