به گزارش پایگاه خبری آهن‌نیوز، در چین، احتمالاً تولید سنگ‌آهن با ۹/ ۶ درصد کاهش به ۶/ ۲۴۷ میلیون تن در سال ۲۰۲۲ برسد، زیرا انتظار می‌رود شرکت‌های معدنی به دلیل تقاضای کمتر صنعت فولاد داخلی، تولید خود را کاهش دهند. این موضوع تا حدودی به دستور کار دولت چین برای محدودکردن تولید فولاد که یکی از بزرگ‌ترین صنایع تولیدکننده کربن است، به عنوان بخشی از هدف خالص صفر سال ۲۰۶۰ این کشور مرتبط است که دولت چین برای آن سختگیری‌های جدی را در دستور کار قرار داده است.
علاوه‌بر این، موارد جدید کووید-۱۹ در نیمه اول سال ۲۰۲۲ در چین موجب شده تا دوباره کشور اژدها به قرنطینه شدید مبتلا شود که همین موضوع بر تقاضای داخلی و همچنین عرضه فولاد تاثیر گذاشته است. علاوه‌بر این، انتظار می‌رود که تولید سنگ آهن در روسیه و اوکراین به ترتیب ۳/ ۱۶ و ۶/ ۴۸ درصد کاهش یابد که مربوط به جنگ روسیه و اوکراین است که در فوریه ۲۰۲۲ آغاز شده و چشم‌انداز روشنی درباره پایان آن وجود ندارد.
وضعیت در استرالیا معمولی و تا حدودی مناسب است. در این کشور، احتمال می‌رود با توجه به سرمایه‌گذاری‌های صورت‌گرفته تولید سنگ آهن یک درصد افزایش یافته و به ۷/ ۹۳۱ میلیون تن در سال ۲۰۲۲ برسد.
موضوعی که با حمایت پروژه‌هایی که در سال ۲۰۲۱ عملیات خود را آغاز کردند، مانند جنوب فلنک، وست‌آنجلاس، پروژه‌های سه‌گانه مساس B، C و D و وسترن ترنر سینکلین فاز۲ امکان تحقق بالایی دارد.
انتظار می‌رود دو شرکت مشهور تولید سنگ‌آهن یعنی ریوتینتو و BHP چیزی معادل ۵۹۴ میلیون‌تن در سال ۲۰۲۲ تولید کنند که ۸/ ۱۶ درصد بیشتر از رقم ۴/ ۵۰۸ میلیون‌تن تولید شده در سال ۲۰۲۱ است. وضعیتی که قطعا صنعت سنگ آهن را تحت‌تاثیر قرار خواهد داد.
در بسیاری از مناطق دیگر جهان نظیر هند و برزیل هم وضعیت به همین منوال است، به‌همین‌دلیل نیز می‌توان چارچوبی نسبتا روشن از آینده این بازار را ترسیم کرد.
به‌طور کلی، انتظار می‌رود تولید جهانی سنگ‌آهن در یک دوره زمانی ۳ تا ۴ ساله (۲۰۲۶-۲۰۲۳) به‌طور میانگین سالانه ۶/ ۲ درصد رشد کند تا به ۹/ ۲۷۱۶ میلیون‌تن در سال ۲۰۲۶ برسد.
ریوتینتو و فورتسکیو بزرگ‌ترین بازیگران این جهش میان‌مدت هستند و برای اینکه فعالیت‌های عملیاتی خود را در کنار برنامه‌های توسعه‌محور واله؛ غول برزیلی به‌خوبی پیش برند، پس از فاجعه سد باطله ۲۰۱۹، اختلالات آب‌وهوایی و خسارات مربوط به کووید-۱۹ این سه شرکت تلاش بسیاری برای رشد تولید از خود نشان داده و در قالب کلیدزدن پروژه‌های مختلف، این میل را نشان داده‌اند.
پروژه‌های بزرگی که انتظار می‌رود در طول دوره پیش‌رو اثر مشخصی بر رشد تولید سنگ‌آهن داشته باشند. تنها فورتسکیو حدود ۴ میلیارد دلار در این حوزه سرمایه‌گذاری کرده و تضامینی برای تامین نیاز پروژه‌های مختلفی که نیازمند فولاد هستند داده است. به‌رغم این اتفاقات اما خبری از رشدهای بزرگ نیست و کاهش کلی نیاز جهانی به فولاد که در افق ۲۰۳۰ و ۲۰۵۰، به واسطه اهداف آب و هوایی غیرقابل اغماض است، به همین‌دلیل نیز باید شاهد کوچ آرام و پیوسته بسیاری از بازیگران این بازار در مسیر پیش رو بود. بخشی از این تغییر مسیر به صورت موقت باعث تغییر جهت سرمایه‌گذاری‌ها به سمت بازار زغال‌سنگ می‌شود اما در نهایت محصولات معدنی پرکربن از چرخه تولید صنایع معدنی کنار می‌روند.
پایان پیام/ ف
نظر شما