به گزارش پایگاه خبری آهن‌نیوز به نقل از ایران؛ 10 دی ماه سال 1386ورزشگاه فولادشهر اصفهان؛ درگیری، چمن سبز، تماشاگران قرمز و زرد، پرتاب صندلی، هجوم افراد به یکدیگر و بازیکنان در حال تمرین... این آخرین تصاویری است که جوان 19 ساله در زندگی اش دید.
از آن روز تا امروز برای این جوان جز سیاهی چیز دیگری برای دیدن وجود ندارد؛ جوان 19 ساله از شهرستان سورش جان استان چهارمحال و بختیاری که قرار بود بعد از اتمام دوران خدمتش به دنبال سرنوشتش برود، با یک سهل انگاری بزرگ تمام آرزوهایش به یک رویای دست نیافتنی تبدیل شد تا پدر و مادرش هم دفتر آرزوهایشان برای محمود را ببندند.
محمود احمدی که به خاطر برخورد مواد محترقه به صورتش دچار ترک خوردگی جمجمه شد؛ از ناحیه دو چشم هم آسیب دید تا برای همیشه نابینا شود. در آن زمان نه باشگاه سپاهان این موضوع را گردن گرفت و نه هیچ یک از ارگان ها و سازمانهای مربوطه اما تا دل تان بخواهد وعده به گوش رسید.
از استخدام در کارخانه فولاد مبارکه گرفته تا اعزام به خارج از کشور برای درمان؛ اما همه این ها در نهایت منجر به عدم پرداخت دیه به محمود احمدی شد! در آن زمان، رئیس جمهور وقت با این سرباز دیداری تصنعی داشت و به جز آرزوی سلامتی و موفقیت، کار دیگری برای او انجام نداد!داستان سرباز احمدی تا مدت ها سوژه داغ رسانه ها بود و با زیرکی خاص مقصران خیلی زود به دست فراموشی سپرده شده و هیچ کس نتوانست آن ها را محکوم کند. حتی شخصی که این کار را انجام داده بود گفت بعد از پرتاب مواد محترقه متوجه شدم کلاه او پرت شد.
انتهای پیام/
نظر شما