به گزارش پایگاه خبری آهن نیوز به نقل از فارس؛ شرکت فولاد کرمان، قدیمی‌ترین صنایع فولادی جنوب شرق کشور است که در شهرستان بردسیر واقع شده، این هلدینگ فولادی از سال ۱۳۶۹ آغاز و سال ۹۸ به فولاد مشیز تغییر نام داد.
این شرکت از مهمترین مراکز صنعتی استان کرمان بوده و چندین کارخانه زیرمجموعه هم دارد که روی هم سالانه بیش از ۶۰۰ هزار تن میلگرد و شمش تولید می‌کنند.
کارخانه‌ای کهنه‌کار که سی و چند سال قدمت دارد و مردم باید از چندین سال قبل‌تر میوه‌هایش را می‌چیدند.
مسؤولیت‌های اجتماعی این کارخانه بزرگ فولادی باید کرمان را زیر پوشش رفاه اجتماعی ببرد اما شوربختانه پایش در همان شهرستان بردسیر هم بد جوری می‌لنگد.
امروز در خبرگزاری فارس گزارشی مبنی بر حال زار مدرسه نخبگان این شهرستان خواندیم و با عکس‌های منتشر شده از آن تاسف خوردیم.
دانش‌آموزانی که پدران و مادران‌شان در کنار این کارخانه بزرگ شدند، دودش را خورده و با صدای نکره‌اش کنار آمده‌اند، حالا به سختی و کیلومترها دورتر از خانه و کاشانه به مدرسه می‌روند، موضوعی که می‌توانست خیلی راحت با حمایت همان کارخانه روند بهتری را پیش بگیرد، نه اینکه با کمال تأسف بشنویم که مینی‌بوس‌ها همگی سرویس کارخانه‌های اطراف بردسیر شده و کسی نیست این بچه‌های با استعداد را به مدرسه برساند.
فضایی که آسفالت نشده و خوابگاهی هم در شأن دانش‌آموزان بردسیری ندارد، شاید مستقیما به نهادهای دیگر بر می‌گردد اما چطور مدیران مجموعه‌ای که سالها از این شهرستان گنج بیرون می‌برند، حاضر می‌شوند مشکلات این شهرستان را ببینند، روی خود را برگردانند و بی‌توجه به مسیر خود ادامه دهند.
این موضوع یک بار دیگر ثابت کرد که معدن، کارخانه‌ها و شرکت‌های معدنی و فولادی در پیشرفت استان ما هیچ تاثیری نداشته و مدیران استانی نیز نتوانسته‌اند آنها را پای کار توسعه استان بیاورند.
سرمایه بردسیر همین نوجوانان باهوشی هستند که صبح به صبح با سختی و گاهی پای پیاده کیلومترها راه را طی می‌کنند تا به مدرسه برسند، به آن نسل و تغییرات آن، امیدواریم.
انتهای خبر/
نظر شما