پایگاه خبری آهن‌نیوز- اسدالله خسروی: شرکت‌های فولادی درحالی قربانی قطع جریان برق می‌شوند که این اقدام نه تنها برنامه‌ریزی و اهداف چشم‌انداز توسعه صادرات و رونق تولید چنین صنعت مهم و پیشروی را با اختلال مواجه می‌کند، بلکه باعث عقب‌ماندگی و فرسودگی آن خواهد شد.
صنعت استراتژیک فولاد که بر ریل رشد و رونق قرار گرفته است و ماحصل فعالیت آن علاوه بر تامین نیازهای داخلی، تقاضای خیلی از کشورهای دنیا به این کالا را حتی در شرایط تحریم پاسخگوست و همواره با سپر فولادین مانع از انزوا و عقب‌ماندگی این صنعت پایدار و زیربنایی شده است. حال از آنجایی که فولاد به عنوان خمیرمایع تولید محصولات حدود هزار صنایع پایین‌دست اشتغال‌زاست، بنابراین ایجاد محدودیت، چالش آفرینی و موانعی چون قطع مکرر برق بی‌تردید می‌تواند بر کندشدن روند فعالیت صنعت فولاد تاثیر بسزایی به جای گذارد طوری که تبعات آن مشکلات عدیده‌ای را متوجه سایر بنگاه‌های اقتصادی مرتبط با چنین صنعتی کند. صنعتی که بخش عمده‌ای از رونق اقتصاد کشور در گروه آن بوده و بی‌تدبیری در توجه و توسعه آن ضربات جبران‌ناپذیری را بخش صنعت وارد خواهد کرد.
در چنین شرایطی اما وزارت نیرو هر زمان احساس ناتوانی در تامین برق مورد نیاز کشور بخصوص در پیک مصرف کند، سراغ شرکت‌های فولادی را گرفته تا با قطع جریان برق، انرژی را از کالبد این صنعت مهم بگیرد. البته تولیدکنندگان فولاد ایران بارها هشدارهای لازم را به مسئولان داده و تاکید دارند؛ رویکرد وزارت نیرو در قطع برق شرکت‌های فولادی مشکلات زیادی را به اقتصاد بخصوص بخش صنعت کشور وارد می‌کند. طوری که طبق گزارش‌های موجود چنین اقدامی فقط در سال گذشته حدود 5 میلیارد دلار زیان را متحمل صنعت فولاد کرده است.
آنها بارها از وزیر صنعت خواهان رسیدگی و اصلاح محدودیت‌های تامین برق کارخانجات فولادی شده‌اند طوری که به‌دنبال قطع جریان برق در این صنعت فقط طی سال گذشته فولاد ایران حدود ۶ میلیون تن از برنامه هدف‌گذاری‌شده عقب افتاد و متحمل زیان چشم‌گیری شد.
همان‌طور که اشاره شد قطع برق پدیده نامطلوبی که تبعات منفی آن منجر به کاهش سطح تولید این کالا و از طرفی افزایش بهای محصولات فولادی در بخش‌های پایین‌دستی صنایع مرتبط آن شده است. این در حالی است که تحرک‌بخشی صنعت کشور در گرو توجه به رونق تولید فولاد بوده و توسعه پایدار جز با رشد چنین صنایع مهم و مادری نمی‌تواند اهداف چند منظوره چشم‌انداز ترقی را در این بخش محقق سازد.
حال هرچند تاب‌آوری صنعت فولاد کشور در پی ناملایمات و برخی اقدامات بی‌ملاحظه بالاست اما تداوم چنین سیاست‌هایی بی‌تردید لطمات جبران‌ناپذیری را به چرخه صنعت کشور وارد کرده تا بخش صنایع به جای پیشرفت و توسعه مسیر قهقرا را پیش گیرد. فولادی که پس از نفت و پتروشیمی مهم‌ترین جایگاه را در اقتصاد کشور داراست و در صورت توجه به آن می‌توان ارزآوری قابل توجهی را نصیب کشور کرد.
درچنین شرایطی اما صنعت فولاد به جای حمایت‌های جانبی معمولاً از اواخر بهار و تابستان ابلاغیه‌های قطع برق به آنها ارسال می‌شود درحالی که کاهش تولید فولاد به دلیل افزایش هزینه‌ها، هربار بعضاً منجر به افزایش قیمت این کالا در بخش‌های فولادبر می‌شود. سؤال اینجاست که چرا بار خاموشی‌ها در پیک مصرف برق را باید صنایع فولادی به دوش کشند؟ با وجودی که می‌توان با ایجاد زیرساخت‌ها لازم مانع از لطمه زدن به این صنعت مهم و پیشرو در کشور شد تا بخش فولاد متحمل زیان‌های پی در پی نشود.
البته صنایع فولادی متعهد شده‌اند که خود، اقدام به ساخت نیروگاه برق کنند تا با خوداتکایی از ماحصل تولید انرژی بهره‌مند شوند، آن‌گونه که بخش عمده‌ای از تولیدکنندگان فولاد گام‌های خوبی را در این مسیر برداشته و قرار است به‌صورت منسجم در تولید برق پویا شوند.
در چنین شرایطی با پیگیری و هماهنگی بین وزارتخانه‌های نیرو، صمت و نفت، مجوز و تخصیص ساخت نیروگاه‌های فولاد مبارکه، آلومینیوم المهدی، گل گهر، لامرد، سمنان و فولاد خوزستان نیز صادر و تأمین شده و مطابق قرار معلوم و ایجاد تفاهم‌نامه احداث حداقل ۱۰ هزار مگاوات ظرفیت نیروگاهی جدید از طریق صنایع بین وزارتخانه نیرو و صمت مبادله شده است تا خود صنایع بتواند خودشان برق مورد نیاز خود را برای مصرف تأمین کنند. اما سخن اینجاست که گویا وزارت نیرو خواهان بخشی از برق نیروگاه‌های صنایع نیز است که امید آن دارد با تامین نیاز انرژی موردنیاز صنایع فولادی دیگر جریان برق از شریان مهم‌ترین صنعت کشور گرفته نشود.
انتهای پیام/ خ
نظر شما