به گزارش خبرنگار آهننیوز، صنعت دیرگداز به عنوان یکی از صنایع کلیدی و با کاربردی وسیع در صنایع بالادستی بوده و استفاده از محصولات این صنعت در صنایع فولادسازی، فلزات غیرآهنی، صنایع غیرفلزی (مانند سیمان، کاشی، سرامیک و شیشه) و نیز حوزه انرژی (نفت، گاز، پتروشیمی و نیرو) اهمیت آن را دو چندان کرده است.
با عنایت به ضرورت پیشرفت این صنعت، توجه به بازسازی و نوسازی ماشینآلات، نوآوری و تحقیقات و بهرهمندی از فنآوری روز دنیا غیرقابل انکار است.
بر این مبنا، انجمن صنفی کارفرمایی صنعت نسوز، با تجربه حاصل از برگزاری موفق ششمین نمایشگاه صنعت دیرگداز، اقدام به برگزاری هفتمین دوره نمایشگاه صنعت دیرگداز، تولید، تجهیزات و فناوریهای وابسته را در تاریخ ۲۹ آذر تا ۱ دی ماه سال ۱۴۰۱ در هتل المپیک تهران کرده است، که امروز آخرین روز برگزاری این نمایشگاه است.
این نمایشگاه با حضور ۵۳ شرکت تولیدکننده و تامینکننده مواد نسوز و فولادی کار خود را آغاز کرده است. شرکت «مجتمع فولاد خراسان» که در هفتمین نمایشگاه صنعت دیرگداز کشور، به عنوان حامی این رویداد حضور فعال دارد.
حسن صدیقی، عضو هیئت مدیره انجمن صنعت نسوز و مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره شرکت فرآورده نسوز آذرشهاب تبریز در گفتوگو با خبرنگار آهننیوز، در رابطه با جایگاه این صنعت در زنجیره تولید فولاد گفت: صنعت نسوز تامینکننده اصلی نیاز صنعت مادر است، بدین معنی که برای تولید فولاد از همان شروع زنجیره در معدن تا مرحله ذوب و تبدیل به نورد به صورت شمش، تیرآهن، میلگرد و ... باید از فرآوردههای نسوز استفاده شود.
ایشان در ادامه افزود: محصولات صنعت نسوز تا ۲۵ سال پیش نزدیک به ۹۰ درصد جز موارد وارداتی بود اما در حال حاضر با توجه به رشد چشمگیر این صنعت، ۹۵ درصد نیاز کشور در این زمینه در داخل تولید میشود و فقط ۵ درصد واردات وجود دارد. طوریکه با توجه به مصرف حدود ۶۰۰ هزار تن در سال مواد نسوز در کشور و تولید ۵۸۰ تن نسوز در واحدهای تولیدی توانسته بالای ۹۵ درصد نیاز صنایع فولاد، سیمان، نفت، گاز و پتروشیمی و همچنین نیروگاهها و صنایع کانی را که شامل آهک، دولومیت، مس، روی، آلومینیوم و مواد از این دست هستند را تامین کند. بنابراین تا اینجا حکم جلوگیری از واردات را داشته و مانع خروج ارز در این صنایع شده است.
عضو هیئت مدیره انجمن صنعت نسوز در رابطه با چالشهای موجود در این صنعت بیان کرد: چالش اصلی موجود تفاوت نرخ ریال با ارزهای خارجی و همچنین نبود سیستم اعتبار اسنادی و بانکی به صورت LC است طوریکه تا بخواهد یک محصول به عنوان ماده اولیه وارد کشور شود این تفاوت قیمت برای واحد تولیدی مقرون به صرفه نیست و پروسه زمان تعیین ارز از بانک مرکزی که بیش از ۱ ماه طول میکشد و در کل بیش از ۴۵ روز است از زمان ثبت سفارش تا دریافت مواد اولیه بسیار طولانی است این تفاوت زمانی و قیمتی حاشیه سود شرکتها را تحت الشعاع قرار داده و بسیار پایین میآورد و اینجاست که واحدها دیگر چندان انگیزهای برای توسعه ندارند. مورد دیگر عدم تثبیت نرخ ارز یا تفاوت فاحش نرخ در عرض چند روز بوده، به طوری مثال هفته گذشته نرخ ارز نیمایی ۲۸ هزار تومان بود ولی امروز نزدیک ۳۲ هزار تومان است در یک هفته ۴ هزارتومان افزایش در نرخ ارز در واردات خیلی تفاوت نرخ ایجاد میکند و این اجازه حاشیه سود بالا برای تولیدکننده را نمیدهد.
ایشان همچنین به معضل کار و کارگر اشاره کرده و افزودند: معضل کار و کارگر و نبود نیروی کار متخصص کافی و مهاجرت نیروهای متخصص از کشور به کشورهایی که شرایط کاری و رفاهی بهتری را ایجاد میکنند و بنابراین تهی شدن از نیروی متخصص از بزرگترین معضلات در توسعه واحدهای تولیدی است. همچنین مسائل بروکراسیهای گمرکی، اداری و عدم تثبیت مسائل اقتصادی از جمله چالشهایی است که در بر سر راه کلیه صنایع خصوصاً صنایع نسوز وجود دارد.
پایان پیام/ ف
نظر شما