به گزارش خبرنگار ورزشی آهننیوز، این فصل در دو بازی حساس دو تیم صنعتی گلگهر سیرجان و مس رفسنجان به ترتیب در مقابل استقلال و پرسپولیس با اختلاف یک گل بازنده از میدان بیرون آمدند. نکته قابل توجه در این دو بازی برد دو تیم سرخابی تهرانی در مقابل این تیمها با اختلاف یک گل آنهم با زدن پنالتی در طول مسابقه بود.
در بازی با استقلال، امین قاسمینژاد بازیکن اسبق استقلال و حال حاضر گلگهر در دقایق تلف شده با یک سهلانگاری در حالیکه توپ بلندی در عرض محوطه جریمه این تیم ارسال شده بود با یک ضربه به اصطلاح آکروباتیک در محوطه جریمه باعث دادن یک پنالتی بادآورده برای حریف شد که در نهایت همان پنالتی حکم باخت سیرجانیها و برد استقلالیها را در زمین سیرجان در آن بازی امضا کرد.
همین اتفاق به نوعی دیگر در بازی مس رفسنجان و پرسپولیس در آزادی در داخل محوطه جریمه رفسنجانیها شکل گرفت. توپ ارسالی از نقطه کرنر روی دروازه مس رفسنجان با بلند شدن مهاجمین و مدافعین دو تیم همراه بود که رامتین سلیماننژاد مدافع مسیها با یک حرکت عجیب با دست به توپ ضربه زد که سببِ خطای پنالتی به سودِ پرسپولیسیها شد و لوکادیا این ضربه را به گل تبدیل کرد و سه امتیاز با همین تک گُل به حساب قرمزپوشان پایتخت واریز شد و مس رفسنجان اولین باخت فصل خود را دشت کرد.
اما سوال اصلی در حقیقت اینجاست که چرا مدافعین این دو تیم به سادگی تمام و سادهانگاری پنالتی به تیمهای حریف واگذار کردهاند؟
به طور مثال در دقایق اضافی و پایانی نیمه دوم مدافع گلگهر با چه الزام و دلیلی حرکتی ریسکی و عجیب را بر روی توپی بیخطر انجام میدهد که سرانجام آن دادن پنالتی و در نهایت باخت تیم خود باشد، در بازی که اتفاقاً در نیمه دوم به مراتب بهتر از استقلال میهمان بود و گُل تساوی را هم به ثمر رسانده بود!
ویا بازیکن با تجربه مسرفسنجان که یکی از مدافعین مطرح لیگ برتر در یکی دو فصل اخیر است چرا روی توپ ارسالی کرنر در محوطه جریمه باید از دست خود استفاده کند؟ چرا که این خود از بدیهیات بازی فوتبال است که استفاده از دست در محوطه جریمه اعلام پنالتی را به نفع تیم مقابل دربر خواهد داشت.
شاید بتوان گفت که بزرگترین عامل این رفتارهای ناشیانه در زمین بازی که زحمات یک باشگاه و آرزوهای هواداران آن تیمها را به باد میدهد در خوشبینانهترین حالت آن را بتوان در عدم مسئولیتپذیری بازیکنان تعریف کرد!
مسئلهای بسیار حیاتی و مهم که در فوتبال روز دنیا برای بازیکنان حرفهای در باشگاههای مختلف و بخصوص حرفهای تبیین میشود و انتظار رعایت آن را از بازیکن دارند، نکتهای که ظاهرا در منشور رفتاری بازیکنان حرفهای فوتبال ما نسبت به مجموعهای که در آن بازی میکنند مغفول مانده است، چرا که فوتبال صرفاً در گل زدن و حرکات تکنیک و تاکتیک برای یک بازیکن در تیم تعریف نمیشود و درک از موقعیت تیم در شرایط متفاوت چه در زمان بازی یا خارج بازی و انجام رفتار و حرکات مناسب در ابعاد مختلف حرفهای جزوی از ملزومات زندکی حرفهای یک بازیکن فوتبال است.
امیر قلعهنوعی و محمد ربیعی که از دو نسل متفاوت مربیان فوتبال ما هستند قطعاً بهتر از هر فردی میدانند باید با این معضل برخورد صحیح را انجام دهند، چرا که اگر عدم مسئولیت پذیری گروهی و فردی در تیم شکل نگیرد تبعات آن همچنان گریبانگیر این دو باشگاه خواهد شد، بخصوص که این فصل از این دو مربی انتظارات بالایی وجود دارد و آنها خود به دنبال اثبات شایستگی خود در این فوتبال هستند.
انتهایپیام/ الف.ک
نظر شما