به گزارش آهن‌نیوز؛ بررسی آمار منتشرشده نشان می‌دهد که قطعی مداوم برق در تابستان امسال به کاهش ۵.۷ درصدی تولید فولاد در ایران منجر شده و خسارات زیادی به کارخانه‌های این صنعت وارد کرده است. به گزارش آهن‌نیوز، محدودیت‌های انرژی که از سال ۱۳۹۹ آغاز شده، اکنون به بخش خانگی نیز گسترش یافته و هر سال شدت آن افزایش می‌یابد.
این بحران تنها به تابستان محدود نمی‌شود، بلکه در فصل‌های سرد نیز کمبود گاز به‌طور قابل توجهی بر عملکرد صنایع تولیدی اثرگذار بوده و حاشیه سود کارخانه‌ها را به شدت کاهش داده است. آمار نشان می‌دهد که تولید کارخانه‌های فولادی از نیمه نخست سال جاری تا مهرماه به‌طور قابل توجهی افت کرده و محدودیت‌های برق، پیامدهای ناگواری بر جا گذاشته است.
در شرایطی که شعار سال، "مهار تورم و رشد تولید" است، به نظر می‌رسد که اقدامات لازم برای تحقق این اهداف کافی نبوده و قطعی برق به‌تنهایی سالانه دو میلیارد دلار به صنعت فولاد زیان وارد می‌کند. این بحران به‌ویژه بر بازار صادراتی ایران تأثیر منفی گذاشته و موجب فرار مشتریان ثابت شده است. به گفته تولیدکنندگان، عدم تحویل به‌موقع محصولات باعث از دست رفتن همکاری با مشتریان صادراتی شده است.
تولیدکنندگان همچنین به این نکته اشاره کرده‌اند که در شش ماه نخست سال، کارخانه‌ها درگیر تأمین برق بوده و در نیمه دوم نیز با مشکل تأمین گاز مواجه خواهند بود. این نگرانی‌ها در خصوص قطعی گاز در فصل زمستان ادامه خواهد داشت و به زودی وضعیتی بهتر از آنچه که در تابستان تجربه شده، پیش‌بینی نمی‌شود.
علاوه بر این، ایران در ماه هفتم سال ۲۰۲۴ به دلیل افت تولید، رتبه نهم جهانی خود در تولید فولاد را به برزیل واگذار کرد. در این میان، چین همچنان با تولید ۶۱۳ میلیون و ۷۰۰ هزار تن فولاد در هفت ماه ابتدایی سال ۲۰۲۴، بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد جهان باقی مانده است.
افت تولید در صنعت فولاد، که به حدود ۷۰۰ هزار تن به ارزش بیش از ۳۰۰ میلیون دلار رسیده، می‌تواند پیامدهای جدی برای آینده این صنعت داشته باشد. کاهش سودآوری، کاهش سرمایه‌گذاری و فرار متخصصان از کشور می‌تواند منجر به افزایش بحران بیکاری و نارضایتی اجتماعی شود.
برای جلوگیری از تشدید این بحران، دولت باید تأمین برق پایدار را با قیمت مناسب در دستور کار قرار دهد و بهبود زیرساخت‌های انرژی، توسعه بازارهای صادراتی و افزایش بهره‌وری را در اولویت قرار دهد. در غیر این صورت، بحران‌ها و نارضایتی‌های اجتماعی بیشتر به صحنه خواهند آمد و نیاز به سیاست‌های حمایتی از صنعت فولاد افزایش خواهد یافت.
انتهای پیام/ م
نظر شما