به گزارش آهن نیوز؛ مهران محجوبنژاد درباره چشمانداز افق ۱۴۰۴ صنعت فولاد کشور گفت: ما از سال۱۳۹۲ با متولیگری سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی (ایمیدرو) و شرکت ملی فولاد در بحث تدوین طرح جامع فولاد کشور فعالیت خود را آغاز کردهایم و امروز حدود ۱۰ سال است این طرح به عنوان سند بالادستی پایش میشود و مورد استفاده ذینفعان صنعت فولاد کشور قرار گرفته است.
وی افزود: در واقع برنامههای توسعهای این صنعت با اهدافی که در طرح جامع فولاد مطرح است، مقایسه و انحرافات بررسی میشود و درباره آنها اقدامات لازم صورت میگیرد.
مشاور طرح جامع فولاد کشور با بیان اینکه صنعت فولاد کشور در سالیان گذشته رشد قابل توجهی در ظرفیتسازی، تولید و تجارت داشته است، گفت: سرمایهگذاری قابل توجهی در این صنعت صورت گرفته، از این رو لازم است در این صنعت، توسعه پایدار داشته باشیم تا ثباتش حفظ شود. در واقع گلوگاهها و موانعی که برای رشد و تعالی این صنعت وجود دارد، شناسایی و برنامهریزی لازم برای رفع آنها صورت گیرد.
وی افزود: ما اکنون با حفظ رتبه دهم تولید فولاد در دنیا به عنوان یکی از کشورهای شاخص و برخوردار در این صنعت هستیم و حدود ۵درصد از جیدیپی (تولید ناخالص داخلی) کشور نیز مربوط به زنجیره تولید فولاد است.
محجوبنژاد با بیان اینکه رشد اقتصادی کشورها در توسعه فعالیتهای عمرانی و صنعتی رابطه مستقیم با تولید و مصرف این محصول راهبردی دارد، گفت: صنعت فولاد در تحقق رشد اقتصادی ۸درصدی برنامه هفتم، نقش مؤثری دارد که نیاز است با رفع موانع این برنامهها عملیاتی شود.
وی با بیان اینکه مبنای ما برای توسعه صنعت فولاد سند چشمانداز ۱۴۰۴ بود، افزود: از سال۱۳۸۴ که این برنامه تدوین شد، ظرفیت ۵۵میلیون تن تولید فولاد، با احتساب حدود ۳۵میلیون تن مصرف داخلی و ۲۰میلیون تن صادرات برای آن تعریف شد. در واقع ۳۵میلیون تن مصرف داخلی با احتساب ۹۰میلیون نفر جمعیت ایران با مصرف سرانه ۴۰۰کیلوگرم در سال ۱۴۰۴ در نظر گرفته شده که این میزان مصرف جزو مصرف سرانه کشورهای درحالتوسعه و توسعهیافته است.
مشاور طرح جامع فولاد کشور با بیان اینکه امروز ۵۰میلیون تن ظرفیت تولید فولاد داریم، گفت: با توجه به وضعیت زنجیره فولاد کشور میتوان گفت، در مقایسه با سایر صنایع ما به اهداف خود در سند چشمانداز نزدیک شدهایم و با ظرفیتسازیای که صورت گرفته است، عدد ۵۵میلیون تن را پشت سر میگذاریم.
وی افزود: تولید واقعی ما اکنون کمتر و در سال گذشته تولید فولادمان طبق آمار حدود ۳۲ میلیون تن بوده است و تقریباً نرخ بهکارگیری ۶۵درصد را داریم که به عنوان یک نکته قابل توجه جای کار دارد تا ظرفیت این نرخ بهکارگیری به حداکثر برسد، این در حالی است که تقریباً در کشورهای توسعهیافته نرخ بهکارگیری ۸۰ تا ۸۵درصد است.
محجوبنژاد در ادامه به گلوگاهها و موانع بر سر راه صنعت فولاد اشاره کرد و گفت: در این چند ساله مجوزهای بسیاری در صنعت فولاد داده شده است، به طوری که امروزه در حلقه فولاد ۱۴۵میلیون تن مجوز داریم در حالی که عدد سند چشمانداز تولید ۵۵میلیون تن فولاد است.
وی ادامه داد: با توجه به اقدامات صورتگرفته به نظر میرسد تا سال ۱۴۰۴ بالای ۶۰میلیون تن ظرفیتسازی شود که حتی جلوتر از برنامه حرکت میکنیم و تا پایان برنامه هفتم به عدد ۶۵میلیون تن تولید فولاد میرسیم.
مصرف فولاد کشور بر مبنای آنچه در سند چشمانداز تعریف شده رشد نداشته است
مشاور طرح جامع فولاد کشور با بیان اینکه این مازاد ظرفیت، خودش میتواند یکی از چالشهای بزرگ این صنعت باشد، گفت: با وجود افزایش ظرفیت تولید، مصرف فولاد کشور بر مبنای آنچه در سند چشمانداز تعریف شده، رشد نداشته است. در بحث صنعت ساختمان رشد ابتدایی که طبق سند چشمانداز حدود ۸درصد بود، به عدد زیر ۵درصد و گاهی هم به زیر ۳درصد رسید. وی افزود: مصرف ما امروز بیش از ۲۱میلیون تن نیست، بنابراین وقتی مازاد ظرفیت ایجاد میکنیم، راهش این است که بخش قابل توجهی از تولید مازاد صادر شود.
محجوبنژاد گفت: یکی دیگر از چالشهایی که داریم مشکل ناترازی برق و گاز است که دامن تولید را گرفته است. هم اکنون در فصل گرما بیشتر فولادسازها مشکل کمبود برق دارند و با قطعی برق و خاموششدن کورهها مواجه هستند، این موضوع روی راندمان تولید تأثیر میگذارد و در فصل سرما نیز مشکل کمبود گاز خود را نشان میدهد، به طوری که حداقل دو ماه مشکل کسری گاز داریم و این دو عامل باعث شده است نرخ بهکارگیری ظرفیت تولید فولاد مطرح شود.
وی افزود: در سند بالادستی در بخش کنستانتره و گندله مشکل ما کمتر است، تقریباً بالای ۸۰درصد تولید داریم، اما در بخش فولاد اگر ظرفیتها افزایش پیدا کند و بحث ناترازی برق و گاز رفع نشود، این نرخ بهکارگیری بازهم شدید میشود.
مشاور طرح جامع فولاد کشور ادامه داد: همینطور در بخش آهن اسفنجی که ظرفیت ما به ۷۵ تا ۸۰میلیون تن میرسد، اگر کسری گاز تشدید شود، یکسری ظرفیتهای بلااستفاده به وجود میآید و سرمایهگذاریها بازدهی لازم را نخواهد داشت.
منبع: روزنامه جوان
انتهای پیام/z
نظر شما