به گزارش آهن نیوز بر اساس جدیدترین گزارشی که از سوی «استیل رادار» منتشر شده است صنعت آهن اسفنجی هند با خطر یا تهدیدی مواجه است.
تولیدکنندگان داخلی آهن اسفنجی نگران این هستند که کمبود مداوم سنگ آهن می تواند این صنعت را با بحران جدی مواجه کند.
صنعت فولاد هند با کمبود ماده اولیه مواجه است
آهن اسفنجی یک ماده حیاتی است که در ساخت فولاد نهایی استفاده می شود.
هند از سال ۲۰۰۳ بزرگترین تولید کننده آهن اسفنجی بوده است، اما اکنون با کمبود این ماده اولیه مهم مواجه است.
این کمبود عمدتاً به این دلیل است که مقدار زیادی سنگ آهن صادر می شود و مقدار بسیار کمی برای استفاده محلی توسط شرکت های تولید کننده فولاد باقی می ماند.
به دلیل افزایش صادرات و برخی اقدامات مشکوک توسط شرکت های بزرگتر فولاد، سنگ آهن کافی برای صنعت آهن اسفنجی هند موجود نیست و لذا این صنعت با خطر و تهدید جدی مواجه است.
مشابه این شرایط در ایران نیز در حال اتفاق افتادن است.
شمش صادراتی ایران در منطقه مشتری قابل توجهی دارد و همین شرایط سبب شده که بخش عمده ای از صادرات ایران اختصاص به شمش پیدا کند.
نکته جالب توجه این است که در حال حاضر قیمت شمش که یک ماده نیمه خام محسوب می شود با قیمت میلگرد که یک محصول با ارزش افزوده در صنعت فولاد به حساب می آید برابر است اما مشتری میلگرد ایران بسیار محدود است و در عوض مشتری شمش بسیار زیاد.
فعالان این عرصه معتقدند اگر این شرایط ادامه پیدا کند در سالهای آینده شاهد برشکستگی و تعطیلی کارخانه های نورد در ایران هستیم.
بیشتر بخوانید
تولیدکنندگان آهن اسفنجی در هند معمولاً سنگ آهن را از سایر شرکت های معدنی خریداری می کنند تا نیاز سالانه خود را در حدود ۸۰ تا ۸۵ میلیون تن برآورده کنند.
با این حال، به دلیل افزایش صادرات و برخی اقدامات مشکوک توسط شرکت های بزرگتر فولاد، سنگ آهن کافی برای صنعت آهن اسفنجی موجود نیست. این امر به دلیل کمبود سنگ آهن و هزینه های بیشتر، ضررهای مالی را برای تولیدکنندگان آهن اسفنجی به همراه داشته است.
گروه های صنعتی مانند انجمن تولیدکنندگان آهن اسفنجی چاتیسگار و انجمن تولیدکنندگان آهن اسفنجی کارناتاکا از دولت می خواهند که وارد عمل شود.
آنها از کاهش حداقل نیاز کیفی برای سنگ آهن قابل صادرات حمایت می کنند.
در حال حاضر حداقل عیار مجاز برای صادرات ۵۸ درصد آهن است و پیشنهاد می کنند که به ۵۴ درصد آهن کاهش یابد. استدلال آنها این است که این تغییر برای صنعت آهن اسفنجی مفیدتر است.
معدنچیان می گویند که آنها عمدتا سنگ آهن با کیفیت پایین را صادر می کنند که تقاضای زیادی در داخل ندارد.
آنها معتقدند فروش این سنگ معدنی با عیار پایین در خارج از کشور برای کسب درآمد از موجودی مازاد مهم است.
افزایش سنگ آهن صادراتی هند در ۲۰۲۳ و نگرانی های صنعت فولاد
نکته جالب توجه در مورد تولیدات کشور هند اینکه در سال ۲۰۲۳، پس از حذف عوارض صادراتی سنگ های با عیار پایین، مقدار سنگ آهن صادراتی به میزان قابل توجهی افزایش یافت.
با این حال، تولید کلی سنگ آهن آنچنان افزایش نیافته است که با افزایش تولید فولاد باعث نگرانی شده است.
کارشناسان برای مقابله با این مشکل به دولت پیشنهاد می کنند که سریعا اقدام کند. این شامل حل و فصل اختلافات قانونی برای بازگشایی معادنی است که از سال ۲۰۱۴ بسته شده اند.
آنها همچنین برای کمک به کمبود و حمایت از رشد صنعت ثانویه فولاد، ممنوعیت صادرات سنگ آهن را پیشنهاد می کنند.
گفتنی است تولید فولاد یک صنعت حیاتی است که تأثیر بسزایی بر اقتصاد جهانی دارد.
فولاد در بسیاری از صنایع، از ساخت و ساز و ساخت تا حمل و نقل و غیره استفاده می شود.
تولید فولاد جهان در تعدادی از کشورها پخش شده است که هر کدام چالش ها و فرصت های رشد منحصر به فرد خود را دارند.
این در شرایطی است که در حوزه تولید فولاد ژاپن در صدر قرار دارد و پس از آن نیز کشورهای هند، ژاپن، ایالات متحده، روسیه، کره جنوبی، ترکیه، آلمان، برزیل و ایران در رتبه های بعدی قرار دارند.
به این ترتیب در حالی که هند در مسیر افزایش تولید فولاد است با کمبود ماده اولیه ای همچون آهن اسفنجی مواجه گردد می تواند تولید این کشور و جایگاه آنها در تولید جهانی فولاد را دستخوش تغییراتی کند.
انتهای پیام/
نظر شما