به گزارش خبرنگار آهن نیوز، یاسر طیبنیا مدیرعامل شرکت فولاد مبارکه در همایش تابآوری صنعت فولاد گفته است: «اگر تنشها نبود امروز در رتبه هشتم جهانی تولید فولاد قرار داشتیم اما امروز بیم آن را داریم که ایتالیا جایگاه دهم را از ایران برباید». باید توجه داشت که بخش فولاد ایتالیا با یک تحول سریع روبرو است، از همین روی هیچ کمبودی برای شرکتهای تولیدی وجود ندارد. با این حال، فرصتهای جدیدی مانند بهبود تجارت بینالمللی در ماههای اخیر، احیای صنعت عرضه و توانایی آن برای حفظ نقش خود در ایتالیا و خارج از کشور بوجود آمده است.
واردات فولاد در سال ۲۰۲۲
براساس اعلام انجمن محلی تولیدکنندگان فولاد فدراسیا در کنفرانس Made in Steel میلان، در سال ۲۰۲۲، صنعت فولاد ایتالیا درآمد حاصل از صادرات محصولات فولادی را با ۲۳.۹ درصد افزایش نسبت به سال قبل تا ۲۷.۲ میلیارد یورو رساند که تقریبا ۱۵.۷ میلیون تن بوده است.
همچنین، هزینه واردات محصولات فولادی به ایتالیا در دوره مذکور، با ۳۳ درصد افزایش سالانه به ۲۶.۹ میلیارد یورو رسید که بالغ بر ۲۰.۳ میلیون تن میشود. بنابراین، کل گردش مالی بخش فولاد ایتالیا در سال گذشته با ۱۵.۸ درصد افزایش نسبت به سال ۲۰۲۱ به ۶۶ میلیارد یورو رسید.
ایتالیا در سال ۲۰۲۲، ۲۱.۶ میلیون تن فولاد تولید کرد که ۱۱.۶ درصد کمتر از سال ۲۰۲۱ است. در سال گذشته تولید محصولات نورد با ۱۲ درصد ریزش سالانه به ۳.۵ میلیون تن کاهش یافت. همچنین، تولید میلگرد ۲.۶ میلیون تن (۱۲.۵- درصد سالانه) و پروفیل فولادی ۷۵۲ هزار تن (-۱۶.۱ درصد سالانه) بوده است.
پس از رشد سریع سال ۲۰۲۱، مصرف فولاد در سال ۲۰۲۲ به روند منفی بازگشت و با ۴.۵ درصد کاهش در سال به ۲۹ میلیون تن رسید. کاهش جزئی در مصرف و تولید فولاد، با افزایش واردات متعادل شد.
در مارس ۲۰۲۳ نیز حجم تولید فولاد ایتالیا با ۲.۶ درصد افزایش نسبت به ماه مشابه سال ۲۰۲۲ به ۲.۱۸ میلیون تن رسید. همچنین، تولید سالانه محصولات تخت با ۷.۱ درصد کاهش به ۹۱۷ هزار تن و فولاد نورد درجهبندی شده با ۳.۳ درصد افزایش به ۱.۳ میلیون تن رسید. در بازه زمانی ژانویه تا مارس ۲۰۲۳، ایتالیا تولید فولاد را ۶ درصد نسبت به مدت مشابه سال ۲۰۲۲ کاهش داد تا به به ۵.۶۳ میلیون تن تولید داشته باشد.
اهمیت صادرات فولاد ایتالیا
صنعت فلز ایتالیا و بخشهای آن اخیراً فراز و نشیبهایی را تجربه کرده اند. انقباض بازار در سالهای اخیر بدون تردید توسعه بسیاری از شرکتها به ویژه شرکتهای فولادی را تحت تاثیر قرار داده است. تنشهای تجاری بین ایالات متحده و چین، کاهش رشد بخشهای مهم کاربری مانند خودرو و به طور کلی، کاهش سرعت صنعت تولید، قطعا به کندی این بخش کمک کرده است. این امر با افزایش رقابت بین المللی همراه شده و چین اکنون در خط مقدم تولید فولاد (بیش از یک میلیارد تن در سال ) قرار دارد.
ایتالیا نیز از این منظر مستثنی نبوده و در سالهای اخیر، کاهش تولید فولاد ایتالیا را موجب شده است. البته هرچند، نشانههای مثبت بسیاری از شرکتهای آماده شروع دوباره هستند. با این حال، وضعیت اقتصادی فعلی همچنان با ابهاماتی مانند افزایش قیمت مواد خام همراه است.
در بخش متالورژی، ضایعات آهنی افزایش یافته است، که در بسیاری از فرآیندهای تولید استفاده میشود. در سال ۲۰۲۱، قیمتها به طور پیوسته افزایش یافت و رقابت بین کارخانههای فولادی را تشدید میکند که مصمم به خرید این مواد هستند. این فعالیت برای بازیافت ضروری است و در زنجیره تامین ایتالیا با بیش از ۱۹ میلیون تن قراضه در خط مقدم قرار دارد.
ایتالیا یکی از بزرگترین صادرکنندگان فولاد، دومین صادرکننده در اروپا پس از آلمان و هفتمین صادرکننده در سراسر جهان است. بیش از ۸۰ درصد صادرات خارج از مرزهای قاره است و آلمان و فرانسه دو شریک استراتژیک آن هستند. در میان مقاصد غیر اروپایی، ایالات متحده نقش اصلی را ایفا میکند که حدود ۸.۲ درصد از فروش را جذب میکند.
از جمله محصولات صادراتی متالوژی میتوان به آهن، چدن و فولاد اشاره کرد که در مجموع بیش از ۲۰ درصد از کل صادرات ایتالیا را شامل میشود. بنابراین، نگاه به بازارهای خارجی و تکامل آنها برای شرکتها یک امر ضروری خواهد بود.البته تنها با ادامه سرمایه گذاری در این مسیر، شرکتهای ایتالیایی میتوانند از جایگاه خود دفاع کنند و شاخص مهم کارایی و کیفیت محصول نهایی باقی بمانند.
البته آمار ارائه شده در مارس ۲۰۲۳ نشاندهنده این موضوع است که حجم تولید فولاد در ایران کاهش داشته و این کشور موقتاً جایگاه دهم این لیست را از دست داد و به کشور ایتالیا واگذار کرد
ایران با حدود ۲.۲ میلیون تن تولید فولاد در سال توانسته است در جایگاه دهم برترین کشورهای تولیدکننده فولاد جهان برسد. باوجود اینکه میزان تولید سالانه در ایران حدود ۱۰.۸ درصد کاهش داشت اما همچنان در جایگاه دهم لیست قرار گرفته است و عملکرد مناسبی را نیز در زمینه صادرات فولاد تولیدی در جهان و بهویژه در خاورمیانه دارد. البته آمار ارائه شده در مارس ۲۰۲۳ نشاندهنده این موضوع است که حجم تولید فولاد در ایران کاهش داشته و این کشور موقتاً جایگاه دهم این لیست را از دست داد و به کشور ایتالیا واگذار کرد. البته ایران در ماه آوریل (فروردین ماه ۱۴۰۲) جایگاه هشتم و در ماه می (اردیبهشت ماه ۱۴۰۲) جایگاه هفتم در جهان را از آن خود کرد.
بنابراین، لازم سیاست گذار با اقدامات حمایتی به ویژه در بخش تامین انرژی نیاز تولیدکنندگان فولاد ایرانی را تامین کند تا تهدید رقبایی مانند ایتالیا برای گرفتن جایگاه ایران، به نتیجه خود نرسد.
انتهای پیام/
نظر شما