به گزارش خبرنگار آهن‌نیوز، یکی از دلایل اساسی که زمینه انباشت بدهی برای صنعت برق مهیا می‌کند، مسئله نظام مبتنی بر تعرفه‌گذاری یارانه‌ای برق است. به عبارت دیگر مشترکان صنعتی، خانگی، کشاورزی و سایر بخش‌های اقتصاد برای هر کیلووات ساعت برق هزینه‌ای بسیار کمتر از قیمت تمام شده را برای این حامل انرژی می‌پردازند.
به استناد گزارش دیوان محاسبات کشور در سال ۱۳۹۹، هزینه تمام‌شده تولید هر کیلووات ساعت برق بدون احتساب هزینه سوخت مصرف نیروگاه‌ها معادل ۲۱۵ تومان برآورد شده است. این در حالی است که متوسط بهای پرداختی به صنعت برق برابر ۹۴ تومان بوده است.
در چنین شرایطی اگر مشترکان برق به طور تمام و کمال نسبت به پرداخت هزینه برق خود اقدام کنند. نیروگاه‌دار روی هر کیلووات ساعت برق باید مبلغ ۱۲۱ تومان ضرر بپردازد.
بر اساس اطلاعات به دست آمده از یک مقاله دانشگاهی ذوب و تولید هر تن فولاد خام تا پیش از مرحله فرآوری در ایران به ۸۰۰ کیلووات ساعت انرژی معادل انرژی برق نیاز دارد.
این آمار در حالی انتشار یافته که تولید فولاد در کشورهای پیشرو این صنعت بر اساس منابع خارجی با احتساب فرآیند ذوب همراه با مواد دیگر معادل ۴۹۴ کیلووات ساعت برآورد می‌شود.
بر این اساس میزان مصرف برق کارخانه فولاد در کشور به طور میانگین برای تولید یک تن فولاد ۶۲ درصد بیشتر از میزان انرژی است که به منظور تولید همین میزان فولاد در سایر کشورهای جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
برخی کارشناسان صنعت معتقدند عدم توجه به اقتصاد برق و اختصاص برق یارانه‌ای به صنایع فولادی کشور از علل قابل توجه عدم بهره‌وری در صنعت فولاد است که موجب می‌شود تلاش برای بهینه‌سازی انرژی به کندی انجام شود.
بر این اساس، تامین برق صنایع فولاد با توجه به بهره‌وری کم انرژی برق صنایع یکی از دلایل اصلی ناترازی مصرف برق در کشور به حساب می‌آید.
از آنجایی که در قانون پیش‌بینی شده هزینه ضرر نیروگاه‌داران توسط دولت و از منابع متعلق به همه مردم پرداخت شود، لذا این بدهی به دولت منتقل خواهد شد. با توجه به سهم ۶۵ درصدی بخش خصوصی در نیروگاه‌داری، حجم مطالبات بخش خصوصی از دولت با شیب زیادی در حال افزایش است و تا پایان سال ۱۳۹۹ به ۶۷ هزار میلیارد تومان رسیده است.
این درحالی است که در پایان سال ۹۸ بدهی دولت به نیروگاه داران معادل ۵۸ هزار میلیارد تومان بوده و تنها در یک سال این بدهی ۹ هزار میلیارد تومان افزایش پیدا کرده است.
طبق آمار و اطلاعات موجود در شرایطی که کشور با کمبود برق مواجه است صنایع فولادی ۳۵ درصد برق کشور را به خود اختصاص داده است.
با توجه به جزئیات یاد شده، در شرایطی که تعرفه برق صنایع به شکل مطلوب اصلاح نشود و صنایع از این مسیر انگیزه استفاده بهینه از برق را در دستور کار خود قرار ندهند، تامین پایدار برق این صنایع برای صنعت برق مشکلات گسترده‌ای را فراهم می‌کند.
مشکلاتی که در قالب محدودیت تامین برق در گام ابتدایی ممکن است، زمینه ایجاد مسئله برای صنایع کشور را مهیا کند. به عبارت دیگر در شرایطی که صنعت فولاد کشور بهای واقعی برق را بپردازد، بخشی از بدهی صنعت برق ناشی از تعرفه یارانه‌ای جبران خواهد شد.
پایان پیام/ ف
نظر شما