به گزارش خبرنگار آهن نیوز؛ تولید فولاد باعث انتشار حدود ۷ درصد از گازهای گلخانه‌ای جهان در سال ۲۰۲۰ شد، چون فولادسازان کشورهایی مانند چین، ژاپن و کره جنوبی برای مدت طولانی به سوخت‌های فسیلی مانند زغال سنگ برای تولید فولاد در کوره‌های بلند متکی بوده‌اند. اما تغییر در راه است، زیرا جهان تلاش می‌کند تا کربن‌زدایی را آغاز کند. محققان و فولادسازان در حال بررسی راه‌های جدیدی برای ساخت فولاد بدون استفاده از زغال سنگ هستند.
اگر حرکت به سمت فولاد سبز سرعت بگیرد، استرالیا می‌تواند از این قافله عقب بماند. با وجود اینکه این کشور بزرگترین صادرکننده سنگ آهن در جهان است، اما احتمالا صادرکنندگان زغال سنگ نیز درآمد خود را از دست بدهند، زیرا استرالیا بزرگترین صادرکننده زغال سنگ کک‌سازی سوخته شده در کوره‌ها با استفاده از فناوری فعلی است. برای جلوگیری از این امر، این کشور برای آینده فولاد سبز برنامه‌ریزی می‌کند، بنابراین استرالیا می‌تواند انتقال به فولاد سبز را انجام و یک بازیگر بزرگ جهانی باقی بماند.
دلیل حرکت استرالیا به سمت فولاد سبز
فناوری‌های نوظهور فولادسازی در مسیر توسعه قرار دارند. سوئد اولین دسته فولاد بدون زغال سنگ را در سال ۲۰۲۱ تولید کرد. این فولاد با استفاده از فرآیند کوره قوس الکتریکی ساخته شده است که می‌تواند با انرژی‌های تجدیدپذیر و هیدروژن سبز تغذیه شود. هرچند این طرح‌های آزمایشی امیدوارکننده هستند اما این فناوری احتمالا تا اواخر دهه ۲۰۳۰ طول بکشد تا در دسترس باشد. مشکل استرالیا این است که این رویکرد به سنگ معدنی با خلوص بالا نیاز دارد. در حال حاضر، بخش عمده‌ای از صادرات سنگ آهن آن به سادگی سازگار نیست، زیرا ناخالصی‌های زیادی وجود دارد.
استرالیا دو نوع اصلی سنگ آهن هماتیت و مگنتیت را صادر می‌کند. هماتیت در منطقه پیلبارای استرالیای غربی استخراج می‌شود، این سنگ معدنی طبیعی با عیار بالاتر (۵۶-۶۲ درصد آهن) است و تقریباً تمام (۹۶ درصد) صادرات آن را تشکیل می‌دهد.
مگنتیت یک سنگ معدنی کم عیار (۲۵ تا ۴۰ درصد آهن) است که نیاز به فرآوری اضافی دارد. با این حال، این فرآوری سنگ معدنی با محتوای آهن بیشتر، ناخالصی‌های کمتر و سنگ ضایعات کمتر نسبت به هماتیت تولید می‌کند. همچنین همانطور که از نامش پیداست، مغناطیسی است که امکان جداسازی موثر آهن از سنگ‌های زائد را با استفاده از آهنربا فراهم می‌کند. این فرآوری سنگ آهن با عیار پایین را به محصولی سازگار با فناوری کوره قوس الکتریکی تبدیل می‌کند.
صادرات عمده سنگ آهن استرالیا، هماتیت، نمی‌تواند فولادسازان سبز را با استفاده از یکی از فناوری‌های پیشرو تامین کند. اما نوع سنگ معدن بسیار کوچکتر یعنی مگنتیت می‌تواند و اگر روش‌های جدیدی را برای فرآوری هماتیت ایجاد کنند تا بتوان از آن در فولادسازی سبز استفاده کرد، می‌توان معادن فعلی را باز نگه داشت و بازارهای موجود را حفظ کرد.
مگنتیت همچنین در استرالیای جنوبی به عنوان یک فرصت شناخته می‌شود، زیرا ۹۰ درصد از بدنه سنگ معدن این ایالت را تشکیل می‌دهد. دولت ایالتی آن تولید سالانه آن را ۵۰ میلیون تن تا سال ۲۰۳۰ هدف گذاری کرده است.
استرالیا برای اطمینان از پایداری استخراج گسترده مگنتیت، به اقدامات قوی برای محدود کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای و اثرات زیست‌محیطی گسترده‌تر از تاسیسات جدید معدن نیاز دارد. چون استخراج سنگ آهن که به ماشین آلات سنگین متکی بوده، صنعتی است که انتشار گازهای گلخانه‌ای را افزایش می‌دهد.
شرکت‌های فولادسازی برنامه ریزی می‌کنند تا عمر کارخانه‌های خود را افزایش دهند، یعنی تصمیماتی که در حال حاضر اتخاذ می شود بر انتشار گازهای گلخانه ای در آینده تأثیر می گذارد. بنابراین، آمادگی استرالیا برای تغییر به سمت فولاد سبز باید وجود داشته باشد. استرالیا به یک استراتژی ملی برای تولید سنگ آهن مقاوم در آینده و نقشه راه زنجیره تامین آهن و فولاد نیاز دارد تا تامین‌کنندگان، امور مالی، مصرف کنندگان و تصمیم گیرندگان را برای حذف سوخت‌های فسیلی از صنایع همسو کند.
انتهای پیام/
نظر شما