محمد کمال‌زاده عضو هیأت مدیره و مدیرعامل فولاد آلیاژی ایران در رابطه با توسعه فناوری‌های بومی‌سازی شده در شرکت فولاد آلیاژی ایران به خبرنگار آهن‌نیوز گفت: فولاد آلیاژی جزء شرکت‌هایی است که در زمینه بحث دانش بنیان، در ایران سرآمد بوده و این شرکت جزء اولین شرکت‌هایی است که در کشورمان به صورت حرفه‌ای تأسیس شده و محصولات فولاد آلیاژی را تولید می‌کند.
وی ادامه داد: این شرکت با مشارکت شرکت دانیلی و بویلر اتریش تأسیس و در حال حاضر بالغ بر ۴۰۰ گرید آلیاژی درآن تولید می‌شود. در بحث دانش فنی متالوژی و یا بحث تولید گریدهای خاص شاید کم‌نظیر و یا بی‌نظیرترین کارخانه‌هایی است که در این کشور کار می‌کند. در بحث ساخت قطعات و تکنولوژی ساخت، خیلی از قطعات و تجهیزات به دلیل تحریم‌هایی توسط پرسنل و شرکت‌های وابسته، بومی‌سازی شده و در حال حاضر شرکت درصد بالایی از قطعات را می‌تواند اذعان کند که بومی‌سازی کرده است و در این زمینه واقعا موفق بوده است.
عضو هیأت مدیره فولاد آلیاژی ایران در رابطه با چالش محدودیت انرژی که در کشور برای صنایع به وجود آمده و تبعات حاصل از ان در تولید، بیان کرد: محدودیت‌های انرژی در تولیداتمان بسیار تأثیرگذار بوده به شکلی که عمده اساس یوتیلیتی‌هایی که ما مصرف می‌کنیم یا آهن اسفنجی قراضه است که دستخوش مشکلاتی شده است.
کمال زاده با اشاره به این که در تابستان قطعی برق و در زمستان قطعی گاز و برق را داریم اذعان کرد: با این مشکلات تناژ تولید کاهش یافته و قیمت مواد اولیه و نهادها افزایش می یابد در نتیجه افزایش قطعی گاز منجر به افزایش قیمت آهن اسفنجی شده که در نهایت قیمت تمام شده فولاد نیز افزایش می یابد.بنابراین همه‌ی آنچه که گفته شد تأثیرات بسیار وسیعی ررا سبب می شوند .
عضو هیأت مدیره و مدیرعامل فولاد آلیاژی ایران در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به این که به رغم همه محدودیت های انرژی اما در واحد بهره‌برداری شرکت فولاد آلیاژی ایران با افزایش راندمان توانستند خیلی از این مسائل و موانع را جبران کنند و یا شاید اگر ما این قطعی‌ها و محدودیت های انرژی را نداشتیم، مطمئنا شاهد افزایش تولیدات بودیم.
کمال‌زاده در رابطه با محدودیت‌هایی که فعالیت شرکت‌های فولادی در بورس کالا و یا بخش صادرات در کشور را دچار اختلال کرده، اظهار داشت: ما نمی‌توانیم در تولید بگوییم خرید مواد اولیه‌ی شما بر اساس ارز نرخ آزاد باشد ولی در صادرات، باید ارز نیمایی اختصاص یابد ،این قدرت رقابتی ما را در سطح دنیا کاهش می‌دهد چرا که تفاوت قیمتی ارز نیمایی با ارز بازار آزاد یا ارز بازار متشکل ارزی، حدود سی درصد بوده و این نگران کننده است. به نظر بنده برای برون رفت از این قضیه، باید ارز نیمایی را از صادرات به بازار متشکل ارزی منتقل کنیم که در این صورت، حوزه‌ی فولاد می‌تواند در زمینه‌ی صادرات واقعا جای مواد پتروشیمی نفتی را در اشل خودش بگیرد و اگر از بحث ارز نیمایی به سمت بازار متشکل ارزی برویم، صادرات تمام محصولات فولادی ما نسبت به بازار داخل توجیه پذیر می‌شود.
پایان پیام/ ف
نظر شما