به گزارش آهننیوز به نقل از فارس؛ برخی مربیان بر خلاف نامهای بزرگ، اندیشههای کوچکی دارند و متعاقب آن، اثربخشیشان نیز متأثر از این تناقض همواره در فراز و فرودهای دنیای امروز فوتبال مشمول تصاعد و تنزل میشود، حال این ورزش درگیر و دارهای پرماجرای لیگهای داخلی کشورمان هم که باشد، تکلیفش بیشتر مشخص است.
پس از اینکه جواد نکونام و فولاد خوزستان به هم رسیدند و این وصلت تا به امروز نیز تداوم یافته است، باشگاه فولاد هر چه داشت به پای این مربی ریخت و حتی بیش از توان و خواستههای او نیز برای وی امکانات فراهم آورد، اما نتیجه چند سال صدارت این مربی خوشنام در نیمکت قرمزپوشان اهوازی، جز بازی «دلنچسب» نتایج ضعیف، بردهای اقتصادی، گلزنی بیرمق و تساویهای مکرر نبوده است.
باشگاه فولاد که در سالهای نه چندان دور در خطر انحلال قرار داشت و اگر پادرمیانی استاندار وقت و مکلف ساختن مدیران این کارخانه به تیمداری نبود، مشخص نبود که امروز از سرخپوشان اهوازی چه میماند، در این روزها وارد بریز و بپاشهای معمول و عرفی شده که اخیر در تیمهای صنعتی باب شده و پایهگذار آن نیز، سرخابیهای پایتخت بودند، پولهایی که هیچگاه خوشبختی نیاورد و در عوض اینکه در مسیر ارتقاء هزینه شود، آوردهای جز بدهیهای کلان، بسته شدن مکرر پنجره نقل و انتقالات و به خدمت گرفتن ستارههای افول یافته داخلی و بازیکنان گمنام و عمدتاً بی کیفیت خارجیهای نداشته است.
باشگاهی که همین حالا هم در ردههای پایه حرفهای بسیاری برای گفتن دارد و یکی از معادن پرورش و تربیت بازیکن به شمار میرود، به جایی رسیده که برای حفظ حیثیت مربی خود، چوب حراج به بازیکنانی میزند که روزگاری نه چندان دور، خوراک خبری بخش اطلاعرسانی این باشگاه شده بودند و در مواقع نیاز، تیم خود را از بحران خارج کردهاند. در حالی که بازیکنان ردههای چنین باشگاههایی همیشه نشان دادند که اگر میدان حضور پیدا کنند؛ جدای از تجربه، داشتههای فنی بسیاری در اختیار دارند که نمونههای آن در باشگاه همجوار آبادانی به وفور یافت میشود، اما نکونام بیشتر به ستارههای کاغذی دل بسته بود و همچنان بر این اعتقاد پافشاری میکند که جنس ارزان، توفیری ندارد و باید برای ویترین خود خرج کرد، آن هم به دلار!
جواد نکونام در آخرین نشست خبری خود در لیگ برتر، تلویحاً اعلام کرد که با بضاعت موجود گام به رقابتهای آسیایی نخواهد گذاشت، تیمی که با نظر مستقیم شخص این مربی بسته شد و بازیکنانی که با علم به حضور در لیگ قهرمانان قاره کهن، استخوانبندی فولاد امروز را تشکیل دادند، حالا در تفکرات آغشته به ژست حرفهایگری این مربی جایی ندارند و باید بروند تا جا را برای خریدهایی باز کنند که شاید فولاد را به سمتی ببرند تا شاید زیبا فوتبال بازی کند و در آسیا، یاریرسان مربی تازهکار، اما زیاده خواه قرمزپوشان اهوازی باشند.
مرد اول نیمکت فولادیها که بازیهای خسته کننده و آمار ضعیف گلزنی تیمش، حوصله علاقهمندان و اصحاب فن را به سر برده، با مازاد اعلام کردن ستارههای خود، مشخصاً نمیتواند تحولی در صورت مسئله صورت دهد و باشگاه فولاد باید به این موضوع ورود کرده و از تحمیل هزینههای گزاف از سوی این مربی جلوگیری کند.
اگر قرار است این باشگاه با هزینههای دلاری با شرایط نابسامان ارز در کشور، خواستههای این مربی را برآورده کند، پس قرارداد نجومی جواد نکونام و حضور این مربی در فولاد آرنا قرار است چه کمکی به روند این تیم کند؟ اساساً کار مربی چیست که تمام بار فنی تیم را باید بازیکن بر دوش بکشد! بازیکن زیبا بازی کند، بازیکن تاکتیک اجرا کند، بازیکن تکنیکی باشد و همان بازیکن هم نتایج لازم را کسب کند، پس علم مربی در این میان به چه کار میآید؟
موسی کولیبالی پس از اینکه سالها خط دفاعی قرمزهای اهوازی را رهبری کرد توسط نکونام کنار گذاشته شد و روز گذشته هم در فاصله دو روز مانده به پایان مهلت نقل و انتقالات، روی نام غفوری و عبدالله زاده خط قرمز کشید و پاتوسی هم به شکل دیگر! شاید این بازیکنان از کیفیت لازم برای ادامه کار با فولاد برخوردار نباشند، اما این چه متولی امور فنی و سرمربی است که پس از ۱۷ بازی به این موضوع پی برده است و بازیکنی که از این باشگاه پول حرفهای گرفته و توسط سرمربی تأیید شده، باید با اخذ باقی وجه قرارداد خود، باشگاه را ترک کند و زیانی دو جانبه به این باشگاه وارد شود!
مشخص نیست که چه کسانی جای این بازیکنان در فهرست نکونام قرار میگیرند، اما چیزی که مبرهن است، نکونام بر سر حیثیت خود قمار کرده و حتی رفاقت خود با برخی بازیکنان را به حراج گذاشته تا شاید بتواند فولاد را متحول کند، تحولی که با صرف هزینههای بسیار کمتر، با استفاده از مربی فنیتر و بازیکنانی متعصب و جنگندهتر حاصل میشد، اما مربی اروپا دیده ما، این تغییر را فقط در خرج کردن دلارهای فراوان دست یافتنی میبیند!
انتهای پیام/
نظر شما