به گزارش پایگاه خبری آهن‌نیوز؛ سعید عسگرزاده، دبیر انجمن سنگ آهن ایران در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار آهن‌نیوز در رابطه با نگرانی‌های موجود در کشور به جهت تامین مواد اولیه موردنیاز صنایع کشور که با توجه به سناریوهای موجود در رابطه با پایان ذخایر مواد معدنی از جمله سنگ آهن، این ذخایر تا چه زمانی می‌تواند برای صنعت فولاد ما کفایت کند، گفت: بدیهی است که کشور ما در دو حوزه اکتشاف و فرآوری مواد معدنی مشکل اساسی دارد که اگر پیشرفت‌هایی داشته باشیم، می‌توانیم یک بخش عمده‌ای از این نگرانی‌ها را کم کنیم چراکه اکتشاف، ضامن بقای معدن و معدن‌کاری است. در کنار آن بحث فرآوری و توسعه فرآوری می‌تواند ما را به ذخایر بیشتری برساند به جهت اینکه تغییراتی در عیار حد ما به دست می‌دهد و عدد عیار را به سطح پایین‌تری تقلیل می‌دهد و در نهایت عیار مجازی به دست می‌دهد که ماده معدنی ما به‌عنوان ماده معدنی مطلوب شناخته شده و باطله نامگذاری نشود.
دبیر انجمن سنگ آهن در رابطه با مهمترین بحث در موضوع تعیین ذخیره و اینکه آیا ما در آینده برای تامین سنگ آهن دچار مشکل خواهیم شد یا خیر بیان کرد: این موضوع بیش از اینکه موضوع فنی یا ذخیره‌ای باشد بیشتر موضوع اقتصادی است. در شرایطی که تقریباً آینده دنیا به این سمتی می‌رود که به دلیل محدودیت‌های منابع زیرزمینی مانند معدن به سمت استفاده از آنچه که قبلاً تبدیل به محصول شده مثل بازیافت قراضه‌های فولادی، پیش می‌رود بنابرین ما نباید خیلی نگران آینده دور باشیم. در آینده دور حتی برنامه‌ریزی دنیا بر این است که هفتاد درصد فولاد مورد نیاز دنیا از بازیافت قراضه‌ها تامین شود. آنچه که نیاز به برنامه‌ریزی دارد برای کوتاه مدت و میان مدت باید باشد که در این دوره هم به نظر می‌رسد ایران مشکلی نخواهد داشت مگر اینکه وضعیت قیمت به همین شرایطی که است باقی بماند.
ایشان در ادامه افزود: بهترین حالت این است که بتوانیم در صنایع معدنی و صنایع آهن‌سازی و فولادسازی کشور بهره‌وری را به حد قابل قبولی رشد دهیم که بتوانند با شرایط بهتری کار کنند. در این صورت تولیدکنندگان می‌توانند اگر که بهره‌وری خود را افزایش دهند با قیمت‌های نزدیک یا معادل با قیمت‌های جهانی فعالیت کنند که در بخش معدن این یک ایده‌آل بسیار بزرگ است. به محض این که قیمت‌های ما به سطح قیمت‌های جهانی به نسبت شمش یا محصول نهایی ارتقا پیدا کند به نقطه‌ای خواهیم رسید که بسیاری از معادن ما اقتصادی خواهند شد و بسیاری از ذخایر ما امکان برداشت خواهند داشت، خصوصاً ذخایر عمیق و ذخایری که اصطلاحاً به آن ذخایر هماتیتی اطلاق می‌شود. همین طور استفاده از باطله‌های قدیمی مجدداً ممکن خواهد شد.
وی در پایان بیان کرد: به جهت این که در حال حاضر بخش عمده آنچه که به عنوان باطله از ماده معدنی جدا می‌شود به دلیل قیمت پایین محصول قابل فروش، به لحاظ اقتصادی صرفه ندارد و دلیل این جدایش و عدم استفاده و بهره‌برداری از آن همین اختلاف قیمت است، بنابراین موضوعِ نبود ذخایر معدنی کافی صرفاً اقتصادی است. پس سه مجموعه بزرگ از آنچه که اکنون استفاده قابلی از آن نمی‌شود عبارتند از معادن و ذخایر هماتیتی به اضافه ذخایر عمیق‌مان که در مدل‌های مختلفی بایستی برای بهره‌برداری از آنها برنامه‌ریزی کرد و از روش‌های خاصی استفاده شود که اجازه کار به معدن‌کاری عمیق به صورت معادن روباز را دهد و یا اینکه به روش‌های معدن‌کاری زیرزمینی پناه بریم تا استفاده از این ذخایر با توجه به قیمت معادل و یا نزدیک به قیمت جهانی ممکن شود. در شرایط فعلی خب این کار اقتصادی نیست ولی ذخایر خوبی داریم که اگر وضعیت اقتصادی تغییر کند این‌ها قبل استفاده خواهند بود.
پایان پیام/ ف
نظر شما