به گزارش خبرنگار آهن نیوز؛ با بررسی روند تغییرات قیمتی آهن و فولاد در اردیبهشت ماه 1401 و با توجه به جو کلی حاکم بر بازار، برخی نوسانات ناگهانی بازار آهن را به نرخ دلار نسبت می‌دهند، برخی علت آن را نرخ تورم می‌دانند، یکی از قطعی برق و کمبود آن سخن می‌گوید و مسائلی از این دست که وضعیت بازار را متشنج کرده و به هم می‌ریزد.
اینکه بازار از چه الگویی پیروی می‌کند امری مشخص است، اما ظاهرا نرخ تورم، تعیین‌کننده روند اصلی سازوکار بازار در این روزها بوده است و کاهش قیمت صادراتی شمش و دلار نیمایی، در قیمت‌های کاذب بازار چندان اثرگذار نیستند.
در حال حاضر ثباتی که در بازار آهن و فولاد کشور حکم‌فرما شده است، عمدتاً به تأثیر از نرخ محصولات صادراتی و حواله دلار است که متقاضیان مصرفی و سرمایه‌ای را به تماشا و نظاره اوضاع فعلی بازار واداشته است و خریدار تمایلی به خرید محصولی که نرخ آن بالاتر از نرخ فاکتورهای تعیین‌کننده باشد، ندارد.
از همین رو، با وجود افت نرخ جهانی آهن‌آلات، هفته‌های گذشته تلاش بازارساز بدون توجه به قیمت‌های جهانی فولاد و عرضه محصولات پایانی در بالاترین قمیت در بورس کالا و همچنین غیرکاربردی در بازار آزاد، موجب شد تا فرصت تقاضا در بورس کالا از دست برود، به طوری که هفته گذشته تنها ۱۹ درصد از محصولات نهایی عرضه شده در بورس کالا معامله شد و عرضه‌های پیش از آن هم تعریف چندانی نداشت.
با این اوصاف خریدار هیچ تمایلی به خرید آهن‌آلات نشان نمی‌دهد که نتیجه آن هم رکود عمیق حاکم بر بازار آهن است، از همین رو شاید بتوان گفت درحال حاضر دو عامل مهم وجود دارد که ممکن است تحرک و رونق نسبی در بازار ایجاد کند که یکی از آنها آغاز ساخت مسکن ملی به طور جدی و مستمر است.
عامل دیگری که ممکن است خریدار را ترغیب به تهیه محصول نماید افزایش چشمگیر قیمت حواله دلار نیمایی یا قیمت‌های جهانی فولاد است، اگرچه طی روزهای گذشته برخی در تلاش بودند با دستاویز قرار دادن اخباری مانند قطعی برق صنایع فولادی، روندی افزایشی در بازار ایجاد کنند که چندان کاربردی نبود و نتیجه قابل توجهی نداشت.
اما در روزهای منتهی به پایان اردیبهشت ماه سال جاری، کاهش قیمتی توأم با ثبات که در بازار آهن ایجاد شده است، طوری‌که ادامه روند کاهشی ۱۰۰ الی ۲۰۰ تومانی نرخ میلگرد آجدار، کف قیمتی این محصول را در حدود ۱۷ هزار و ۶۰۰ تومان قرار داد اما کماکان کلیت بازار میلگرد ثابت بود.
به همین ترتیب ثبات قیمت نبشی و ناودانی نیز تا 31 اردیبهشت ادامه داشت ولی نرخ روز پروفیل و لوله‌های داربستی و گازی و ... در کنار ثبات، ۱۰۰ الی ۲۰۰ تومان نیز کاهش یافتند.
تیرآهن نیز در بخش کیلوفروشی جز ذوب آهن اصفهان که حدود ۲۰۰ تومان کاهشی بود، در سایر مبادی ثابت اعلام شد، همچنین قیمت تیرآهن شاخه‌ای نیز در اکثر مبادی ثبات داشت و تنها در ذوب آهن اصفهان کاهش ۱۰ الی ۱۰۰ هزار تومانی در برخی شاخه‌ها مشاهده شد.
با این اوصاف در پی روند کاهش محصولات صادراتی ایران، قیمت شمش ۵۸۰ دلاری، با احتساب دلار ۲۵ هزار تومانی اگر براساس مصوبه ستاد تنظیم بازار حساب شود و همچنین با احتساب ۱۰ درصد سود حاشیه حوزه نورد، قیمت میلگرد حدود ۱۶ هزار و ۵۰۰ تومان خواهد بود، حتی اگر ۱۰۰ درصدی هم در نظر بگیریم قیمت میلگرد در بورس کالا باید ۱۷ هزار و ۳۰۰ تومان باشد.
به هر حال به نظر می‌رسد در روزهای آینده کف قیمتی میلگرد داخلی تغییر چندانی با هفته گذشته نداشته باشد و بازار قیمتی آن حول ۱۶ هزار و ۳۰۰ الی ۱۶ هزارو ۷۰۰ تومان تعیین شود.
با این حساب نمی‌توان به طور قطعی درباره اوضاع پیچیده و مبهم بازار آهن نظر داد و گذر زمان تکلیف بازار را مشخص خواهد کرد اینکه نرخ محصولات صادراتی چقدر کاهش خواهد یافت و آیا قیمت محصولات داخلی به قیمتی پایین‌تر از نرخ جهانی خواهد رسید یا نه، که به مرور مشخص می‌شود.
به عبارتی دیگر می‌توان گفت آنچه ممکن است در روزهای آتی در بازار رخ دهد تابعی از تأثیر افزایش نرخ کالاهای اساسی و سخت شدن معیشت مردم است که موجب کاهش سهم دهک‌های پایین جامعه از فولاد و مسکن می‌شود که نتیجه این امر نیز به عدم خرید محصولات توسط مردم و عمیق‌تر شد رکود بازار بیش از پیش منجر خواهد شد.
پایان خبر/ پ.ف
نظر شما