به گزارش خبرنگار پایگاه خبری آهن‌نیوز؛ بازار میلگرد در ایران امروز تاکنون تغییرات قابل توجهی را تجربه نکرده و اکثر مبادی فروش نرخ‌های خود را ثابت نگه داشته‌اند. اما بسیاری از فعالان بازار بر این باورند که افزایش ۶۰۰ تومانی میانگین موزون نرخ آهن اسفنجی نسبت به هفته گذشته می‌تواند باعث تغییرات مهمی در روند قیمت‌ها شود.
در این بین، آهن اسفنجی به عنوان یکی از مواد اولیه حیاتی برای تولید شمش در کارخانجات بخش خصوصی، نقشی کلیدی در بازار فولاد ایران ایفا می‌کند. برخی کارشناسان صنعت فولاد اعتقاد دارند که کمبود این ماده اولیه می‌تواند رقابت میان تولیدکنندگان شمش بخش خصوصی را شدت بخشد و در نتیجه به افزایش قیمت‌ها منجر شود.
طبق گزارش‌ها، افزایش قیمت آهن اسفنجی می‌تواند رقابت میان کارخانجات فولادی بخش خصوصی را که برای تأمین مواد اولیه خود به این ماده وابسته هستند، تشدید کند. از آنجا که آهن اسفنجی به‌عنوان ماده اولیه تولید شمش در بخش خصوصی به شمار می‌رود، نوسانات قیمت آن می‌تواند تأثیر زیادی بر نرخ تمام‌شده تولید و در نهایت قیمت شمش بگذارد.
با افزایش قیمت آهن اسفنجی، کارخانجات شمش بخش خصوصی ممکن است مجبور شوند برای تأمین مواد اولیه مورد نیاز خود، قیمت‌های پیشنهادی خود را بالاتر ببرند. این امر نه تنها به افزایش قیمت شمش خواهد انجامید، بلکه ممکن است بر قیمت نهایی محصولات فولادی همچون میلگرد و ورق نیز تأثیر بگذارد.
چشم‌انداز بازار فولاد ایران و چالش‌های پیش‌رو
بازار فولاد ایران در سال‌های اخیر با چالش‌های متعددی در تأمین مواد اولیه، به‌ویژه آهن اسفنجی روبرو بوده است. این مشکلات باعث شده است که بازار فولاد ایران تحت تأثیر نوسانات قیمت مواد اولیه قرار گیرد. در این میان، تصمیمات اقتصادی و تجاری در سطح دولت و بخش خصوصی به‌طور مستقیم بر قیمت‌ها و روند تولید محصولات فولادی اثرگذار خواهد بود.
برخی تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند که افزایش قیمت آهن اسفنجی در هفته‌های آینده ممکن است فشار بیشتری به کارخانجات بخش خصوصی وارد کند، چراکه آن‌ها مجبور به خرید این ماده اولیه با قیمت بالاتر خواهند شد و این افزایش قیمت‌ها می‌تواند در نهایت به افزایش قیمت شمش و سایر محصولات فولادی منجر شود.
در این شرایط، توجه به بازار مواد اولیه و رقابت میان تولیدکنندگان شمش از اهمیت بالایی برخوردار است. بخش خصوصی باید برای مقابله با این چالش‌ها، به دنبال راهبردهایی برای کاهش هزینه‌ها و بهبود بهره‌وری در فرآیند تولید باشد.
انتهای پیام/ م
نظر شما