به گزارش خبرنگار پایگاه خبری آهن‌نیوز؛ کمبود انرژی در صنایع فولادی ایران به بحران جدی تبدیل شده است. این بحران که به‌ویژه به محدودیت‌های شدید در تامین گاز و برق مرتبط است، به چالش‌های اقتصادی بزرگی برای تولیدکنندگان فولاد و بخش‌های وابسته به آن تبدیل شده است. تولیدکنندگان این صنعت، که سهم زیادی از مصرف انرژی کشور را به خود اختصاص می‌دهند، با کاهش کارایی و افزایش هزینه‌ها مواجه‌اند. به گفته کارشناسان، صنعت فولاد ایران سالانه بیش از ۴۰ درصد از گاز طبیعی و برق مصرفی کشور را به خود اختصاص می‌دهد، اما بهره‌وری اقتصادی حاصل از این مصرف بالا، همواره در سطح مطلوب قرار نداشته است.
صنایع فولادی ایران به ویژه در زمینه تولید محصولات سنگین فولادی نظیر ورق و پروفیل، سالانه میلیاردها متر مکعب گاز و میلیون‌ها کیلووات ساعت برق مصرف می‌کنند. طبق گزارش‌ها، تنها شرکت فولاد خوزستان به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان فولاد کشور، در صورت عدم اعمال محدودیت‌های انرژی قادر به تولید ۱.۷۲۵ میلیون تن فولاد است. این در حالی است که طی سال‌های اخیر، با افزایش بحران انرژی، بسیاری از تولیدکنندگان کوچک‌تر با محدودیت‌های بیشتری روبه‌رو شده‌اند.
دولت‌ها، به ویژه دولت سیزدهم، مسئولیت بزرگی در تأمین انرژی برای صنایع فولادی دارند. از یک سو، دولت موظف به تأمین پایدار و ارزان‌قیمت انرژی برای صنعت است تا این بخش از اقتصاد کشور با مشکل جدی روبه‌رو نشود. از سوی دیگر، دولت باید از صنایع در برابر بحران‌های انرژی محافظت کرده و در عین حال، سیاست‌هایی برای بهینه‌سازی مصرف انرژی و کاهش اتکا به منابع فسیلی اتخاذ کند.
در این راستا، دولت‌ها اقدام به تخصیص یارانه برای تأمین انرژی می‌کنند، اما این سیاست‌ها همیشه با چالش‌هایی مواجه بوده است. کارشناسان بر این باورند که تولیدکنندگان فولاد باید به بهینه‌سازی مصرف انرژی توجه بیشتری داشته باشند و به سمت استفاده از منابع تجدیدپذیر حرکت کنند.
صنایع و ضرورت تغییر رویکرد انرژی
صنایع فولادی باید در راه‌اندازی نیروگاه‌های مستقل خود و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر نظیر انرژی خورشیدی و بادی گام بردارند. این امر به ویژه برای واحدهای کوچک‌تر که قادر به تحمل هزینه‌های سنگین نیستند، چالش بزرگی به شمار می‌آید. در این بین، دولتی‌ها باید برنامه‌هایی برای حمایت از این صنایع در جهت استفاده بهینه از منابع تجدیدپذیر تدوین کنند. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که صنایع فولاد به جای تکیه بر یارانه‌های انرژی، باید با سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین و انرژی‌های پاک، خود را از بحران‌های انرژی نجات دهند.
رویکرد دولت سیزدهم در قبال بحران انرژی
دولت سیزدهم در قبال محدودیت‌های انرژی رویکردی مختلط اتخاذ کرده است. در یک سوی این رویکرد، مدیریت بهینه مصرف انرژی و افزایش بهره‌وری در دستور کار قرار گرفته و در سوی دیگر، تلاش برای توسعه منابع انرژی‌های تجدیدپذیر در دستور کار قرار دارد. طبق گفته برخی از مقامات، این دولت به دنبال اجرای طرح‌هایی برای تقویت زیرساخت‌های انرژی و ارتقای فناوری‌های صنعتی است تا صنایع بتوانند به صورت پایدارتر و با بهره‌وری بالاتر به تولید ادامه دهند. این رویکرد اگرچه نویدبخش است، اما نیازمند همکاری جدی میان وزارت نیرو، وزارت صنعت و تولیدکنندگان است.
با توجه به محدودیت‌های اقتصادی، صنایع کوچک‌تر نمی‌توانند به تنهایی هزینه‌های سنگین سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر را بر دوش بکشند. بنابراین، این صنایع به حمایت‌های دولت و بخش خصوصی نیاز دارند تا بتوانند در این راه قدم بردارند. همچنین، بازنگری در سیاست‌های قیمت‌گذاری انرژی و تخصیص یارانه‌ها، از جمله مسائلی است که باید در سیاست‌های اقتصادی دولت لحاظ شود.
پیشنهادات برای بهبود وضعیت انرژی در صنعت فولاد
کارشناسان معتقدند که صنعت فولاد ایران برای عبور از بحران انرژی باید رویکردی چندوجهی داشته باشد. از جمله این رویکردها می‌توان به بهینه‌سازی مصرف انرژی، استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، و همکاری نزدیک‌تر با دولت برای تأمین انرژی پایدار و ارزان اشاره کرد. به علاوه، نیاز است که در کوتاه‌مدت و میان‌مدت، دولت‌ها سیاست‌هایی برای تشویق سرمایه‌گذاری در انرژی‌های سبز و بهینه‌سازی مصرف انرژی در سطح صنایع فولادی تدوین کنند.
انتهای پیام/ م
نظر شما