به گزارش آهن‌نیوز، پس از سه ماه از شروع جنگ روسیه و اوکراین تغییرات اساسی در نرخ فلزات اساسی ایجاد شده است. براساس شواهد از ابتدای اسفندماه ۱۴۰۰ تا پایان اردیبهشت سال جاری هر تن فولاد در بورس فلزات شانگ‌های نوسانی در محدوده ۷۰۰ تا ۷۸۰ دلار داشته است. پس از آغاز جنگ به فاصله دو روز سقوط بهای فولاد به سطح ۶۹۴ دلار روی داد و در جهشی آرام تا اواسط اردیبهشت این نرخ به ۷۸۰ دلار در هر تن رسید.
از دهه آخر اردیبهشت سال جاری این نرخ روند نزولی در پیشرفت و بهای فولاد به ازای هر تن در چین به ۷۲۰ دلار نزدیک شد. سبب‌ساز چنین نوسانی در دوره ذکرشده اثر جنگ بر دو حوزه تولید فولاد و تولید انرژی در دو کشور روسیه و اوکراین بود.
این نوسانات سبب شد که بسیاری از فولادسازان به تحول زنجیره تامین خود بیفتند که این به معنای داخلی‌سازی کامل سیستم‌های انرژی یا تولید فولاد نیست اما این تحول تضعیف‌کننده تعاملات بین‌المللی خواهد بود.
در این بازه اختلالات کوتاه‌مدت هم تاثیر بزرگتر از حد معمولی خواهند داشت زیرا تولیدکنندگان در حال حاضر با کمبود فلزات مختلف از آلومینیوم گرفته تا زینک مواجه‌اند. این کمبود در بازار پالادیم شدیدتر خواهد بود زیرا روسیه در حدود ۴۰ درصد از عرضه جهانی نقش ایفا می کند.
برای درک بهتر اثرات جنگ بر صنعت فولاد باید به بررسی روند تولید فولاد در ماه می و آوریل پرداخت. آمارهای ماه می در دسترس نیست اما شواهد اولیه از تولیدات در آوریل ۲۰۲۲ حاکی از تولید ۱۶۰ میلیون تن فولاد است. این در حالی است که این میزان در ماه مارچ ۱۶۱ میلیون تن بود که نشان از افت ۵.۸ درصدی در کل تولید جهانی فولاد داشت.
شواهد موجود نشان می‌دهند که در فصل نخست تولید با افت ۶.۸ درصدی به سطح ۴۵۶ میلیون تن مواجه بوده است. این افت در چین بیشتر از این میزان بوده است و در فصل نخست ۲۰۲۲ چین تنها ۲۴۳ میلیون تن فولاد تولید کرده است. این روند گویای اثرات گرانی انرژی و آسیب زنجیره جهانی فولاد از جنگ اوکراین است.
بر این اساس تحلیلگران بین‌المللی با کاهش رشد میزان تقاضا برای بخش فولاد، آن را به محدوده ۰.۴ تا ۰.۵ درصد رسانده‌اند. رشد پیش‌بینی شده در سال ۲۰۲۳ نیز بین ۲ تا ۲.۵ درصد است که این نیز روند کاهشی را نشان می‌دهد. این پیش‌بینی‌ها در حالی است که سال ۲۰۲۱ کل تولید فولاد جهان از مرز یک میلیارد و ۸۵۰ میلیون تن گذشت و سبب رشد ۲.۷ درصدی شد اما این بخش احتمال سال میلادی جاری را بدون هرگونه رشدی پشت سر خواهد گذاشت.
با توجه به اینکه روسیه فروشنده انواع و اقسام آهن و فولاد، پالادیوم، مس و آلومینیوم در بازار فلزات اساسی است، اقدام به گسترش زنجیره تولید خود در جمهوری آذربایجان، قزاقستان، ارمنستان، ازبکستان و بلاروس کرده است. بنابراین چالش تامین مواداولیه و سایر بحران‌های انرژی ایجاد شده در اروپا بر اثر جنگ در اوکراین در جای جای این اتحادیه متفاوت است. به نظر می‌رسد مرکز و شرق اروپا بیش از هر نقطه دیگری عوارض این تنش را از دو ناحیه گرانی و کمیابی انرژی و همچنین فلزات اساسی و مواد اولیه تجربه می‌کند.
از طرفی معامله‌گران همچنین ریسک مختل شدن صادرات فلزات روسیه شامل آلومینیوم، نیکل، پالادیم و فولاد را بررسی می‌کنند. هر چند که تحلیلگران تأکید می‌کنند که هدف گرفتن مستقیم تولیدکنندگان روسیه با تحریم‌ها، گل به خودی برای غرب خواهد بود. تحریم‌های آمریکا علیه شرکت روسال در سال ۲۰۱۸ بازار آلومینیوم را بهم ریخت و سیاستگذاران ممکن است نخواهند چنین اتفاقی تکرار شود. اما اگر روسیه در راستای تحریم‌ها از دسترسی به سیستم پرداخت بین‌المللی سوئیفت محروم شود، جریان منابع مالی برای این کشور کند خواهد شد و صادراتش لطمه می‌بیند. هر گونه اختلال در جریان صادرات گاز، مشکلات تولیدکنندگان فلزات در اروپا را که به دلیل قیمت‌های بالای انرژی تولیدشان را کاهش داده‌اند، تشدید خواهد کرد.
پایان پیام/ ف
نظر شما