به گزارش خبرنگار ورزشی پایگاه خبری آهن‌نیوز، دربی شهر اصفهان در نهایت با تساوی یک بر یک به اتمام رسید. تساوی که حاصل آن تقسیم امتیازاتی بود که چندان به کار هیچ یک از دو تیم نمی‌آید.
سپاهانی‌ها که فصل را رویایی شروع کرده بودند حالا در ۳ بازی تنها ۲ امتیاز را کسب کردند و ذوب‌آهنِ مهدی تارتار هم فعلاً در این ۵ هفته نشان داده که عقد اخوت با تساوی بسته است.
دربی اصفهان تقابل دو فلسفه مربی‌گری بود. مورایس و سپاهان نشان دادند که هر چقدر برای فضای تهاجمی و بازی در سبک حملات سریع برنامه‌ریزی کرده‌اند اما همچنان در فاز دفاعی دچار ضعف هستند. بستن بازی از کناره‌ها توسط شاگردان مهدی تارتار، سپاهان را ناگزیر مجبور به فشار و بازی طولی با هدف قرار دادن شهریار مغانلو کرده بود که این تفکر نتیجه داد و این تیم با همین شیوه به گل اول بازی رسید اما ذوب‌آهنی‌ها که در ابتدا به قصد اولویت گل نخوردن به میدان اماده بودند با حرکات عمقی سجاد آشوری و پشتیبانی محمدقریشی و محمدرضا سلیمانی سعی به فشار اوردن روی خط دفاعی سپاهان داشتند که نتیجه این فشار پنالتی روی سجاد آشوری در همان نیمه اول بود که به گل این تیم انجامید.
در مورد سپاهان یک مورد را باید گفت که این تیم در چند مسئله ضعف اساسی دارد. عدم موقعیت‌سازی در مقابل تیم‌هایی همانند فولاد و ذوب‌آهن بازی می‌کنند یکی از این مشکلات حرکتی این تیم است. عدم دقت در زدن ضربات آخر هم مسئله‌ای است که مورایس باید به آن بپردازد و نکته‌ای که شاید ابن روزها سپاهانی‌ها را رنج می‌دهد عدم حفظ نبض بازی است که می‌توان به بازنده شدن هافبک‌های این تیم در مقابله‌های متقابل با تیم‌های فیزیکی است. مصدومیت محمد کریمی و جلال علی‌محمدی و تنها حضور ریگی در میانه میدان قدرت درگیری و بازی فیزیکی این تیم را کاهش می‌دهد و همین مورد پاشنه آشیل این تیم در بازی‌ها شده است.
ذوب‌آهنی‌ها اما همچنان با یک نگاه گل‌نخوردن و نباختن در میادین همچنان حاضر می‌شوند. هرچند در این بازی آب رفته را آن‌هم جلوی سپاهان مدعی به جوی بازگرداندند اما پنج تساوی در ۵ بازی کاملا هویت تفکر حاکم در این تیم را نشان می‌دهد.
انتهای‌پیام/ الف.ک
نظر شما