به گزارش خبرنگار پایگاه خبری آهننیوز؛ چند سالی است که ماجرای استفاده از سازههای فلزی و جایگزینی آن با سازه بتنی از سوی بسیاری از کارشناسان مطرح میشود که البته سازندگان در انتخاب بهینه در مواجهه با این دوراهی بیشتر جنبه مالی خود را مدنظر قرار میدهند و شاید دلیل اصلی انتخاب سازه بتنی نیز همین باشد. کارشناسان اهل فن در حوزه ساخت وساز در پاسخ به این پرسش پاسخ دقیق و مشخصی ندارند اما "امین بیدی" عضو انجمن تولیدکنندگان یا صادرکنندگان سازههای فولادی کشور در گفت و گو با مجله تصویری آهننیوز به این سوالات پاسخ داده که استفاده از سازههای فلزی چه کابردهای ایمنی و اقتصادی دارد.
* مالکان و سازندگان ساختمان همواره در مواجهه با انتخاب "سازه فلزی و بتنی" در ساختمان دچار تردید میشوند. به نظر شما کدام یک از این دو نوع به صرفهتر و ایمنتر است؟
شکی در آن نیست که قیمت اسکلت فلزی بالاست اما سرعت ساخت آن حداقل سه یا چهار برابر اسکلت بتنی است که اگر بتوان عدد ساخت اسکلت فلزی را معقول کرد؛ ایمنترین سازه در مقابل شدیدترین زلزلههای نیز استفاده از سازههای فلزی و فولادی است. حالا این سوال از دل این پاسخ بیرون میآید که چرا ساختمانها با سازههای فلزی ساخته نمیشوند؟ پاسخ این است که سازنده آهن را گرانتر از قیمت میخرد و وقتی آهن ۸۰ درصد گرانتر از قیمتش خریداری میشود؛ این ۸۰ درصد در ۵۰ کیلو حدود ۴۰۰ هزار تومان میشود و همین دلیل است که سازه فلزی را گرانتر از بتن کرده است.
امروز هم در پروژه جهش مسکن و هم مسکن مهر، کمتر از ۱۰ درصد از اسکلت فلزی استفاده شده است و مابقی سازه بتنی است و همین دلیل هم باعث طولانیتر شدن اتمام پروژه شده است که امروز به بلای جان در کشور تبدیل شده و تورم را بوجود آورده است. یکی از مسائل عوامفریبی در مقایسه این دو سازه این است که بتن گرانتر از فلز است که این دروغی بیش نیست. در کشوری که ۳۰ الی ۴۰ درصد تورم دارد، اگر پروژه ساخت یک سال دیرتر اقدام شود، ۴۰ درصد مصالح گرانتر خریداری میشود و در هزینه نهایی نیز اثرگذار است. اگر امروز اسکلت فلزی یا سازه صنعتی را شروع کنید زمانی که سرعت دو برابر باشد یعنی به جای دوسال (۲۴ ماه) در (۱۲ ماه) پروژه تمام میشود.
سرعت کاری بالا و ایمن در برابر زلزله مهم ترین مزیت های سازه فلزی
ما تقریباً در انجمن سازههای فولادی، از سال ۹۰- ۸۹ پرچم صنعتیسازی را برافراشتیم و مذاکرات و جلسات متعددی با مسئولان و متولیان امر داشتیم که متاسفانه مدنظرشان قرار نگرفت. ما هیچ راهی برای حل ابربحران مسکن به جز صنعتیسازی نداریم. امروز کشور ما بیش از دو میلیون واحد مسکونی از نیاز خود عقب است. در سال اگر ۶۰۰ تا ۶۵۰ هزار واحد مسکونی بسازیم؛ میتوانیم بحران مسکن را برطرف کنیم. در حال حاضر وضعیت به شکل ابربحران است و این مساله کاملاً در مردم مشهود است و بیش از ۷۰ درصد درآمد مردم را مسکن میبلعد که قابل تحمل نیست.
تنها راهکار برونرفت از چالش مسکن، صنعتیسازی است که صنعتیسازی رشتهها و تجربههای مختلفی در جهان دارد و چیزی که امروز کشورمان را با صنعتیسازی را با ابربحران دیگری ایمن میکند؛ وجود مقولهای به نام زلزله در کشور است. راجع به تهران تقریباً هیچکس از ترس جرأت نمیکند از زلزله مطلبی را به زبان بیاورد. به نظر بنده خیلیها محاسبه کردند ولی جرأت اعلام ندارند که زلزله ۷ ریشتری در تهران چه خواهد کرد؟! شاید صحبت یک فاجعه بزرگ انسانی در حد جهانی است. حدود ۱۵۰ سال از آخرین زلزله در تهران گذشته است و فقط هم تهران نیست، تمام ایران روی گسل زلزله است. این سازه از مصالح فلزی چون میلگرد، تیرآهن، نبشی، ناودانی، تیرهای اصلی و فرعی، قوطی های ستونی، اتصالات مختلف، پیچ و مهره و... تشکیل میشود.
درصورتی که سرعت اتمام پروژه برای ما اولویت داشته باشد، سازه فلزی گزینه مناسب تری از سازه بتنی است؛ زیرا اسکلت بتنی باید طبقه به طبقه اجرا شود و زمان لازم برای قالب بندی، شمع بندی و گیرش اولیه بتن را باید در نظر بگیریم. این در حالی است که در اسکلت فلزی امکان اجرای بی وقفه تمام طبقات به صورت همزمان با یکدیگر وجود دارد. حتی در صورت تهیه اسکلت فلزی پیش ساخته از کارخانه و مونتاژ در محل پروژه، سرعت اجرا از حالت عادی بیشتر هم میشود.
* این روزها خبر از ساخت مسکن در پایتخت توسط چینیها مطرح میشود. آیا شما بهعنوان یک سازنده، از ورود چینیها به این حوزه خوشحال شدید یا ناراحت؟
ما از ورود چینیها به بازار مسکن ایران، زمانی استقبال میکنیم که دانش فنی و مهندسی در ساخت مسکن نداشته باشیم. یکی از مدیران در جلسه رسمی گفته بود که ما از چینیها باید یاد بگیریم که این حرف کاملاً اشتباه است. ما در دورانی که پروژههای کلان ساختمانی توسط مهندسان و ناظران ایرانی میساختیم میتوان به جرات گفت که چین عاجز از ساخت واحدهای کوچک بودند. چینیها اگر از هر جای دنیا میخواهند سرمایه وارد کنند و چیزی را احداث کنند قدمشان روی چشم، اما اگر قرار است نفت ما را با سی درصد تخفیف به آنها بدهند و دلار هم نیمایی وارد کشور کنند ما این کار را نمیخواهیم و نمیپذیریم. متاسفانه عمده مشکلات ما در جزیرهای عمل کردن مسئولان و متولیان است. چینیها گفته بودند ما میخواهیم در کشور ایران، کارخانه سازههای فولادی احداث کنیم، در جلسهای گفتم شما چرا میخواهید کارخانه احداث کنید؟ آمار بیش از ۵۰۰ کارخانه سازه که یا تعطیلاند و یا با ۵۰ درصد ظرفیت تولید میکنند در اقصی نکات کشور وجود دارد.
انتهای پیام/ م
نظر شما