به گزارش خبرنگار آهننیوز؛ این مجتمع فولادی قرار بود در دهه ۸۰ به بهرهبرداری برسد و در فاز دوم سالانه ۷۰۰ هزار تُن محصول به بازار عرضه کند، اما این وعدهها هرگز محقق نشد. در سال ۹۰، با وجود ۶۰ درصد پیشرفت فیزیکی، کارخانه تعطیل شد و پس از سه سال توقف، در سال ۹۳ دوباره به فعالیت پرداخت، اما این بار نیز نتوانست دوام بیاورد و مجدداً به تعطیلی کشیده شد. اکنون، در دولت چهاردهم، این پروژه به دلیل مشکلات مختلف در بنبست قرار گرفته و کارگرانی که روزی در ساخت آن مشغول بودند، به سن بازنشستگی رسیدهاند.
علاوه بر چالشهای مالی و حقوقی کارخانه، نکتهای که قابل توجه است این است که در گذشته، مکان فعلی کارخانه را مناسب برای اجرای طرح دانستهاند، اما حالا بعد از گذشت دو دهه اعلام شده که این مکان برای تأمین آب و پیشگیری از آلودگیهای زیستمحیطی مناسب نیست و فعالیت آن میتواند به ضرر منطقه تمام شود.
مدیرکل صنعت، معدن و تجارت لرستان نیز بیان کرده که باوجود تلاش شرکتهای بزرگ فولادی مانند فولاد مبارکه برای ورود به این طرح، مالک با واگذاری این مجموعه موافقت نکرده و وضعیت آن همچنان بلاتکلیف است. در سال ۸۵، ۱۸۵ میلیون دلار تسهیلات ارزی برای این طرح تعیین شد، اما هنوز هیچ اقدام موثری برای تحقق آن انجام نشده است.
فرماندار ازنا با بیان شرایطی برای راهاندازی مجتمع فولاد، تأمین آب و رعایت مسائل زیستمحیطی را از ضروریات دانسته و به این نکته اشاره کرده که در صورت عدم توجه به این موارد، اثرات منفی بر کشاورزی منطقه خواهد گذاشت.
استاندار لرستان نیز در ماههای اخیر به بررسی وضعیت کارخانه در ستاد تسهیل و رفع موانع تولید پرداخته و تأکید کرده که نیاز به واگذاری این کارخانه به بخش خصوصی و دولتی وجود دارد.
نماینده دورود و ازنا در مجلس نیز تأمین ۳هزار میلیارد تومان برای تکمیل این پروژه را ضروری دانسته و تأکید کرده که راهاندازی آن میتواند ۷هزار شغل مستقیم و غیرمستقیم ایجاد کند. با این حال، به نظر میرسد برای تحقق این اهداف، همچنان نیاز به توجه و حمایت جدی از سوی مسئولان وجود دارد.
انتهای پیام/ م
نظر شما