به گزارش آهن‌نیوز؛ همانگونه که شکوفایی اقتصاد درمان تمامی دردها از جامعه کوچک خانواده تا دولت و کلان کشور و حتی جهان است، بحران اقتصادی مادر تمامی مشکلات می‌شود و فرزندان معلولی به وجود می‌آورد که در قالب رانت، فساد، اختلاس، دلالی، سفته بازی و... همه چیز را تحت تاثیرات مخرب خود قرار می‌دهد. اکنون در اقتصادی بحران زده قرار داریم، گرانی و تورم بیداد می‌کند که بنابر تاکید بسیاری از اندیشمندان و صاحب نظران، ریشه در چالش‌های سیاست خارجی و البته فشار تحریم‌ها دارد. اما سوال اینجاست که چاره‌ای وجود دارد یا ناچار هستیم در این مسیر ناامیدکننده پیش برویم.
استفاده بهینه از ظرفیت‌ها
برای عبور از شرایط بحرانی و رسیدن به اهداف توسعه و ترقی، باید استفاده بهینه از ظرفیت‌ها داشته باشیم که برای رسیدن به این مهم، باید گام‌های فراتر از حیطه اختیار برداریم. واقعیت این است که با جنگ اقتصادی رو به رو هستیم و برای مقابله با این مهم، به بسیج همگانی نیاز داریم. قرار نیست درجا بزنیم یا محدود فکر کنیم، بلکه باید از تمام ظرفیت هایمان برای عبور از فشارها و مشکلات استفاده کنیم.
چالش بزرگ سرمایه
اگر بپذیریم که آغاز و حتی ادامه هر گونه فعالیت اقتصادی، به گزینه‌های بسیاری همچون سرمایه، ماشین آلات، دانش، فناوری، نیروی انسانی کارآمد و متعهد و... نیاز دارد، سرمایه اولین و اصلی‌ترین گزینه است. اما تعریف سرمایه نیز سالهاست تغییر یافته و نیروی انسانی به عنوان سرمایه بیشتر مورد تاکید قرار می‌گیرد. نیروی انسانی با قدرت مدیریت، برنامه ریزی و البته عامل اصلی به حرکت درآوردن چرخ‌های تولید، نقش مهمی را ایفا می‌کند. نیروی انسانی توانمند می‌تواند گزینه‌های یک فعالیت درست اقتصادی را کنار هم قرار دهد و خروجی مناسبی از آن بدست بیاورد. با این وصف نباید و نمی‌توان از نقدینگی به عنوان عاملی جدی و تاثیرگذار در فعالیت اقتصادی غافل شد، آن را نادیده گرفت یا نقش آن را تنزل داد.
چالش بزرگ درجا زدن
بزرگترین آفت برای هر فعالیت اقتصادی، ایستایی است. مجموعه‌ای که بر یک محور متمرکز باشد و بدنبال گسترش و توسعه و حتی استفاده از دیگر ظرفیت‌ها نیفتد، دچار معضل بزرگ روزمرگی و ایستایی می‌شود و کار بجایی می‌رسد که رو به افول می‌رود و در اثر تحولات جهانی، به پایین‌ترین درجه سقوط خواهد کرد.
پیوند سرمایه‌های نقدینگی و مدیریت
برای آنکه به توسعه مناسبی دست یابیم، لازم است مدیریت آینده نگر و هوشمند را در یک مجموعه داشته باشیم تا بتواند نقدینگی‌های موجود را در مسیر تولید به جریان بیندازد و ارزش افزوده بیشتری ایجاد کند، اتفاقی که اکنون در شرکت معدنی و صنعتی گهرزمین شاهد هستیم. آمارهایی که در مجمع و کدال این شرکت منتشر شده، بیانگر سوددهی بالا و قدرت نمایی در عرصه سنگ آهن و فولاد است، اما سوال اینجاست که با این سود و سرمایه چه باید کرد.
سرمایه گذاری در طلا
واقعیت این است که اگر طرح‌های توسعه‌ای نباشد، ناچار به تقسیم سود و سرمایه بین سهامدارانی هستیم که بدنبال دریافت سود هستند. هنگامی که مجامع برگزار و بیلان ارایه می‌شود، اگر سودی به وجود آمده باشد، باید برای هزینه کرد آن برنامه داشت و زمانی می‌توان از سهامداران برای این هزینه کرد اجازه گرفت که سرمایه گذاری به سود بیشتر منجر شود. محمد محیاپور از هم اکنون زمینه را برای سهامداران آماده کرده و از توسعه جغرافیایی و تنوع سبد محصول به عنوان از رویکردهای شرکت معدنی و صنعتی گهرزمین یاد کرد. وی از ورود گهرزمین به معادن مس و طلا خبر داد و گفت: بیش از سه پیمانکار حفاری تا عمق بیش از سه هزار و ۳۰۰ تا سه هزار و ۵۰۰ متر عملیات اکتشافی در حوزه مس و طلا انجام می‌دهند.
مزایده معدن طلا
مدیرعامل شرکت صنعتی و معدنی گهر زمین به تشریح نتایج این اکتشافات پرداخت و گفت: به برنامه‌های امیدبخشی در این زمینه رسیده‌ایم که اثبات می‌کند کشور از چه استعدادهای بزرگی برخوردار است. محیاپور با اعلام اینکه گهرزمین بتازگی در یک مزایده معدن طلا شرکت کرده گفت: در ادامه این مسیر، عملیات بهره‌برداری و راه‌اندازی کارخانه تولید طلا را خواهیم داشت و این موضوع باعث توزیع عادلانه ثروت در کشور خواهد شد.
انتهای پیام/ م
نظر شما